zondag 25 november 2012

WANDERBACH page 186 (chapter 15)


After dinner Waja rises slowly and lets the long robe slide from her shoulders. Tork watches insecure but she takes his hand and leads him to the fluff box.
Caught in fatigue he experiences how she loves him as if he doesn’t take part, the shivering bystander until he peacefully passes away in her arms.
When he wakes up Waja isn’t in, shows a bit later happy laughing with a tray full of copious breakfast. She comes naked under the sheet, feeds him little bites. Tork feels still stronger and studies her soft wiggling breasts.
- ‘Do I please you?’
- ‘I can’t imagine that there was never a man in your life.’
- ‘That I didn’t say, it is just a long time ago. So long that I have almost forgotten.’
- ‘That is not what I experienced.’
Waja laughs. ‘We are with seventy-two women.’
- ‘But you prefer a man?’
- ‘Now yes! I’m glad you are here. I longed for it.’
- ‘So much that you wanted to nurse me.’
- ‘We allotted and I won,’ she admits. Tork laughs loud.
- ‘Then I’m the price animal! I thought it was the other way around.’ She scares.
- ‘That’s not what I meant.’ He attracts her. 

Na het eten staat Waja langzaam op en laat het lange gewaad traag van de schouders glijden. Tork kijkt onzeker toe maar ze pakt zijn hand en leidt hem naar de donskist.
Gevangen in vermoeidheid ervaart hij hoe ze hem bemint alsof hij niet deelneemt, de huiverende toeschouwer totdat hij tenslotte vredig inslaapt in haar armen.
Wanneer hij wakker wordt is Waja er niet, komt even later blij lachend binnen met een blad vol overvloedig ontbijt. Ze kruipt bloot onder het laken, voert hem hapjes. Tork voelt zich steeds sterker en bestudeert haar zacht schommelende borsten.
- ‘Beval ik je?’
- ‘Ik kan me niet voorstellen dat er nooit een man in jouw leven is.’
- ‘Dat heb ik niet beweerd, het is alleen lang geleden. Zo lang dat ik het bijna vergeten ben.’
- ‘Daar heb ik niets van gemerkt.’
Waja lacht. ‘We zijn met tweeënzeventig vrouwen.’
- ‘Maar jij geeft de voorkeur aan een man?’
- ‘Nu wel. Ik ben blij dat jij er bent. Ik verlangde ernaar.’
- ‘Zoveel dat je mij wilde verplegen.’
- ‘We hebben geloot en ik won,’ geeft ze toe. Tork schiet in een bulderlach.
- ‘Dan ben ík het prijsdier! Ik dacht dat het andersom was.’ Ze schrikt.
- ‘Zo bedoel ik het niet.’ Hij trekt haar tegen zich aan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten