- ‘I don’t know. He will have heard something.
Go back to sleep,’ and kisses her tender on the nose after which she rolls up
smiling and cringes against him. Yet he is not tranquil and can’t sleep
anymore. Barg never mistakes and a correction of the course he will absolutely
recognize.
After breakfast he takes them to the wheelhouse.
On their way they meet the duchess who furious demands a conversation and Tork follows
her to her suite. ‘In private please,’ she insists angry.
- ‘What I have to say concerns Gabi as well.’
- ‘So the scoundrel has becharmed you. Then I
know enough!’ She furiously throws the door into their faces. Tork is not
impressed and goes after her.
- ‘You go too far! First your damn arrogance, but
what you did to Gabi is beyond any rate. I don’t want to
see you anymore. You stay in your
suite and I will take care that you will have everything but if you come near
her I will have you put overboard in a sloop. It’s up to you ...,’ and he powerful
closes the door behind him. While they walk away they hear the woman cursing
them vociferous. Tork shrugs. ‘She will calm down. I don’t think she will
bother you again.’
There is one sailor on watch who scares when
Tork enters. The boy salutes and explains stammering that the captain is in his
cabin.
- ‘Leave him, maybe you can explain to me why
we sail east?’
- ‘Orders from the captain,’ the sailor
stutters.
- ‘You don’t know why?’ The boy blushes but
denies.
- ‘Ok, call the captain. Tell him that I want
to talk to him.’ The sailor salutes again and grabs the radio telephone.
The captain is fast; as if he was on his way or
has wings, that quick he is on the bridge.
-
‘Ik weet niet. Hij zal iets hebben gehoord. Ga maar weer slapen,’ en drukt een
voorzichtige kus op haar neus waarna ze zich glimlachend oprolt en tegen hem
aankruipt. Toch is hij niet gerust, kan niet meer slapen. Barg vergist zich
nooit en een koerscorrectie herkent hij heus wel.
Na
het ontbijt neemt hij hen mee naar de stuurhut. Onderweg ontmoeten ze de
hertogin die woedend een onderhoud verlangt en Tork volgt haar naar haar suite.
‘Onder vier ogen graag,’ eist ze kwaad.
-
‘Wat ik te zeggen heb gaat Gabi net zo goed aan.’
-
‘Dus dat loeder heeft je ingepalmd. Dan weet ik genoeg!’ Ze smijt furieus de
deur voor hun neus dicht. Tork laat zich niet intimideren en gaat haar
achterna.
-
‘Je gaat te ver! Eerst jouw verdomde arrogantie, maar wat je Gabi aandeed is
buiten iedere proportie. Ik wil je niet meer zien. Jij blijft in je suite en ik
zal zorgen dat het je aan niets ontbreekt maar als je in haar buurt komt laat
ik je in een sloep overboord zetten. Aan jou de keus ...,’ en trekt de deur
krachtig achter zich dicht. Terwijl ze weglopen horen ze hoe de vrouw hen
luidkeels vervloekt. Tork haalt de schouders op. ‘Ze bedaart wel. Ik denk niet
dat je nog last van haar zult hebben.’
Er
staat één matroos op wacht die schrikt wanneer Tork binnenkomt. De jongen
springt in de houding en vertelt stotterend dat de kapitein in zijn hut is.
-
‘Laat maar. Misschien kun je mij uitleggen waarom we naar het oosten varen?’
-
‘Orders van de kapitein,’ hakkelt de matroos.
-
‘Je weet niet waarom?’ De jongen kleurt maar ontkent.
-
‘Goed. Roep de kapitein. Zeg maar dat ik hem wil spreken.’ De matroos salueert
en pakt de mobilofoon.
De
kapitein is snel. Het lijkt wel of hij onderweg was of vleugels heeft, zo rap
is hij op de brug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten