vrijdag 16 november 2012

levenslied / song of life 12


Bij opa stond het kastje hoog
klein en dikbuikig rond
Dappere Dodo en Tom Poes
en tante Hannie die ons wuifde
kuifde ik zo kaal rondom
en snapte niet waarom het oog verblinde
als de knop de strot werd omgedraaid
was het niet voor kinderen zeiden groten
Voor wie dan wel?
Want niemand keek
zag je geen steek achter het nu grijze glas
dat doodoog in de kamer tuurde


With grandpa the box stood high
small and fat-belly round
Brave Dodo and Tom Cat
and Auntie who waved at us
tufted I as bold about
and didn’t understand why the eye blinded
after the buds’ throat was turned
Not for children’s eyes the adults said
For whom it was?
Because no-one watched
didn’t see a damn behind the now grey glass
that dead-eye stared into the living room

Geen opmerkingen:

Een reactie posten