Rechte krullen noemde oom mijn sluikhaar
dat kort geschoren nooit
krullen bezat
Stoppeltjes
bij de kapper vandaan
de buurjongen die een parochie
verder woonde
en mij thuis kwam knippen
totdat ik groter naar hem toe
fietste
Zijn zus die nog buurde
speelde gitaar langs mijn
kamer
zodat het leek of ze met blote
benen
op mijn bed een serenade
bracht
Was zij wel gids maar ik wilde
niet welpen
in uniformpje met pet zoals
mijn neef
deerde mij niet, gaf er niet
om als jong soldaatje
zoals ooit Hitler hen voor
zich dreef
Daar al is mijn afkeer geboren
van samenschool onder een vlag
met als motto: Volk en
Vaderland
waar ik toen al dwars
doorhenen zag
Rare kwibus die Einzelgänger
vond men mij
en toch was ik gewoon ik
met lust voor leven
kon ik mezelf toch niet geven?
Daarom bleef ik wie ik ben
en wie vriendje wil worden
moet dat geheel en al zelf
maar weten...
Stiff
curls my uncle called my straight hair
that short cut never had curls
Bristles got from the
barber
neighbor-boy who lived a parish further
and came to my house to cut
until I grew up and biked towards him
His sister who still neighbored
played the guitar alongside my room
so it seemed as if she bare legged
brought a serenade on my bed
Was she a guide but I didn’t want to scout
in uniform with hat like my cousin
I didn’t care, was not interested in young soldiers
like ever Hitler pursued them
There already was my aversion born
against gathering around a flag
under the motto: Nation and Fatherland
where
I saw straight through, also than
Strange bloke the Einzelgänger,
they thought of me
and yet I was just I
with lust for life
couldn’t give myself away?
Why I stayed who I am
and who wants to become friends
does so on his own risk...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten