WANDERBACH page 184 - 185

- ‘Why can’t I go back when I’m not a treat anymore?’

- ‘Because you know too much! You know Underearth, which you shouldn’t. You won’t reach the entrance because the path to the Gods is not visible in reversed direction why you probably will get lost. Because of that you will be confronted with still unknown dangers. No-one will help you. I can make you surviving crossing the sea but after that you’re on your own and everyone in Underearth will hunt you to avoid you reaching one of the gates. It is even the question what the Nymphs will do if you succeed. No-one can permit that what you know will be spread under the humans. Believe me: even if you reach the surface, you’ll never be the same anymore.’ There is pity in her eyes. ‘Stay with us,’ she says soft, ‘eternal life like we all and seventy-two virgins that will pamper and coddle you. You won’t have anything to do except making pleasure. We will keep you busy and chase boredom.’

- ‘And if I only want you?’

- ‘You choose,’ she serious replies, ‘but eternity is a long time.’ 

Waja - page 185

- ‘Waarom kan ik niet gewoon terug als ik geen bedreiging meer vorm?’

- ‘Omdat je teveel weet! Je kent Onderaarde, wat niet de bedoeling is. Je zult de uitgang niet bereiken omdat het Godenpad in omgekeerde richting niet zichtbaar is waardoor je waarschijnlijk verdwaalt. Daardoor zul je met nog onbekende gevaren worden geconfronteerd. Niemand zal je helpen. Ik kan zorgen dat je heelhuids de overkant bereikt maar daarna ben je op jezelf aangewezen en heel Onderaarde zal jacht op je maken om te beletten dat je een van de poorten bereikt. Het is zelfs de vraag wat de Nymphen doen als het toch lukt. Niemand kan zich veroorloven dat wat jij weet onder de mensen verspreid raakt. Geloof me: al bereik je de oppervlakte, je zult nooit meer dezelfde zijn.’ Er schuilt medelijden in haar blik. ‘Blijf bij ons,’ zegt ze zacht. ‘Een eeuwig leven zoals wij allemaal en tweeënzeventig maagden die je verwennen en vertroetelen. Je zult niets hoeven doen behalve plezier maken. Wij zullen je bezighouden en de verveling verdrijven.’

- ‘En als ik alleen jou wil?’

- ‘Jij kiest,’ zegt ze ernstig, ‘maar eeuwigheid duurt lang.’