zaterdag 3 november 2012

WANDERBACH page 162


It’s already late but Tork can use a kick-start after Gabi’s confession. Cogitating he thinks about the consequences; a complication he didn’t expect. He will have to address the duchess which won’t be easy, but this time she went too far. This has nothing to do with his promise to the duke. It will be her last journey on board. She herself discharged him of all duties. Tork is furious because of what she did to Gabi; suppressed her so that she even calls him Lord. Hopefully it helps if he lets the girl feel that they are equal.
After the meal they walk to his suite and he takes her hand again. She feels protected, at least as long as the journey will take. After that her life is hers’ again. She shall leave the ship and go home fast before she crosses paths with the duchess again. Gabi is convinced that the woman wants revenge after what happened tonight and doesn’t want to give her an opportunity. At home with her parents and brothers she is save, however far the power of the duchess reaches. Yet she shivers and Tork reacts.
- ‘Still afraid?’
- ‘A little, but not as long as I’m with you!’
- ‘Then there is no reason. You stay with me, just like Barg,’ he jokes and is immediately ashamed. ‘Do apologize, that was unseemly. You don’t have to follow me submissive, that’s not what I meant. Barg doesn’t want to be anywhere else but with me and I hope you too,’ he softly says. Gabi’s eyes become moist and before Tork knows what he does he takes her in his arms, searches her mouth.
The kiss is warm and sweet, and stronger then ever he has the feeling to know her; that’s how predictable trusted she tastes as if he kissed her a hundred times before and yet he lets loose ashamed. ‘Sorry. I don’t want to abuse you of course. You have no obligations to me. I just wanted… I don’t know... It just happened, do apologize.’ 

Het is wel al laat maar Tork kan best een opkikker gebruiken na Gabi`s bekentenis. Peinzend denkt hij over de gevolgen; een complicatie die hij niet voorzag. Hij zal de hertogin erop moeten aanspreken wat niet gemakkelijk is, maar dit keer ging ze te ver. Dit heeft niets met zijn belofte aan de hertog te maken. Het zal haar laatste reis aan boord zijn. Zijzelf ontsloeg hem van iedere verplichting. Tork is woedend om wat ze Gabi aandeed; onderdrukt zodat ze hem zelfs met Heer aanspreekt. Hopelijk helpt het als hij het meisje laat voelen dat ze zijn gelijke is.
Na het eten lopen ze naar zijn suite en hij houdt haar opnieuw bij de hand. Ze voelt zich beschermd, tenminste zolang de reis duurt. Daarna is het leven weer van haar. Ze zal van boord gaan en gauw naar huis voordat ze opnieuw het hertoginnenpad kruist. Gabi is overtuigd dat de vrouw op wraak zint na wat vanavond gebeurde en wil haar geen kans geven. Thuis bij haar ouders en broers is ze veilig, hoever de macht van de hertogin ook reikt. Toch huivert ze en Tork reageert.
- ‘Nog altijd bang?’
- ‘Een beetje, maar niet zolang ik bij u ben!’
- ‘Dan is er geen reden. Jij blijft bij mij. Net als Barg,’ grapt hij en schaamt zich onmiddellijk. ‘Neem me niet kwalijk, dat was misplaatst. Je hoeft mij niet slaafs te volgen, zo bedoel ik het niet. Barg is nergens liever dan bij mij en ik hoop jij ook,’ zegt hij zacht. Gabi`s ogen worden vochtig en voordat Tork weet wat hij doet drukt hij haar tegen zich aan, zoekt haar mond.
De kus is warmzoet, en sterker dan ooit bekruipt hem het gevoel haar te kennen. Zó voorspelbaar vertrouwd proeft ze of hij haar al honderd maal kuste en toch maakt hij zich beschaamd los. ‘Sorry. Ik wil natuurlijk geen misbruik maken. Je bent mij niets verplicht. Ik wilde alleen….. Ik weet niet……Het gebeurde gewoon, neem me niet kwalijk.’ 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten