dinsdag 6 november 2012

WANDERBACH page 165 – 167


- ‘On board I have the command!’ he says loud before someone can ask anything.
- ‘As long as we sail in the right direction,’ is Torks’ friendly opinion, ‘why I want to know why we go to the east.’
- ‘Because I say so!’ Tork starts to loose his patience.
- ‘Change the course to the Gods otherwise I sack you and nominate someone else as captain.’
- ‘As you wish.’ The captain turns and wants to leave the bridge. Tork is stunned. Mutiny? But why? Of course he can discharge the captain and take the first mate or anyone else in his place, but he doesn’t believe that it matters much. He can nominate himself, but this huge ship can’t be managed without a crew. He looks desperate around. The captains’ hand is on the door handle, the sailor looks as if he is not related and Gabi feels his doubt and looks confused.
- ‘The crown,’ Barg hums.
- ‘What?’
- ‘Take that ring from your head!’
Tork blinks his eyes, wavers while the dog watches careful. He stares at the smooth sea, not the tiniest wave and the bark courses calm through the water.
- ‘Where is Gabi?’
The dog growls warning, his ears lay flat, the tail high and his neck hair straight up in a hard brush. Then Tork sees the cause. In formation the awful sea creatures drag threatening towards them. Reaching grabbers point at the crown in Torks’ hands. He looks at it, turns it in undecided circles.
- ‘Stop, or I throw it overboard!’ The monsters murmur, peep upon him.
- ‘Then we kill you!’ one chirps.
- ‘Try it!’ Tork shouts reckless and swings the headband forceful from him. It immediately is swallowed by the water. 

page 167

- ‘Aan boord voer ik het commando!’ zegt hij luid voordat iemand iets kan vragen.
- ‘Zolang we in de goede richting varen,’ meent Tork vriendelijk, ‘waarom ik wil weten hoe het komt dat we naar het oosten gaan.’
- ‘Omdat ik het zeg!’ Tork begint zijn geduld te verliezen.
- ‘Verleg de koers in de richting van de Goden anders ontsla ik jou en benoem een ander tot kapitein.’
- ‘Zoals u wilt.’ De kapitein draait zich om en wil de brug verlaten. Tork is perplex. Muiterij? Maar waarom? Natuurlijk kan hij de gezagvoerder ontslaan en de eerste stuurman of een ander in zijn plaats benoemen, maar hij gelooft niet dat het veel uithaalt. Hij kan zichzelf tot kapitein benoemen, maar dit kolossale schip is zonder bemanning niet te besturen. Hij kijkt vertwijfeld om zich heen. De kapitein heeft een hand op de deurkruk, de matroos staat erbij of het hem niet aangaat en Gabi voelt zijn twijfel en kijkt verward.
- ‘De kroon,’ bromt Barg.
- ‘Wat?’
- ‘Haal die band van je hoofd!’
Tork knippert met de ogen, wankelt terwijl de hond oplettend naar hem kijkt. Hij staart naar de spiegelgladde zee, geen golfje te zien en de bark koerst rustig door het water.
- ‘Waar is Gabi?’
De hond gromt waarschuwend, zijn oren liggen plat, de staart hoog en de nekharen staan in een harde borstel overeind. Dan ziet Tork de oorzaak. In formatie slepen de afzichtelijke zeewezens dreigend naar hen toe. Uitgestoken grijpers wijzen naar de kroon in Torks handen. Hij kijkt ernaar, draait het ding besluiteloos rond.
- ‘Stop, of ik gooi het overboord!’ De monsters morren, loeren uit hun kraaloogjes.
- ‘Dan doden wij jou!’ tsjilpt er een.
- ‘Probeer maar!’ roept Tork overmoedig en slingert met een krachtige zwaai de hoofdband van zich af die onmiddellijk door het water wordt verzwolgen. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten