zaterdag 17 november 2012

levenslied / song of life 13


Als herder in de processie
deden mijn voeten zeer
mijn benen van het lange staan
wachten tot de mis ten einde was
wat alles moest worden goedgemaakt
met een zilveren schepje
een fluwelen mantel en baret
maar het hielp geen steek
wanneer ik de witte kousen vuilde
Voordat ik het wist was er een nieuwe tocht
waarin ik werd verlangd
die zonder mij niet lopen kon
geen monstrans, geen engeltjes met vleugels
zonder mijn kousenvoeten in gelakte schoenen
geen priester ook die kneep
of voelde of ik al een jongen was


As shepherd in the procession
my feet did hurt
my legs from long standing
waiting till the mass end
what all had to be compensated
with a silver shovel
a velvet cloak and beret
but it didn’t help at all
when I filthy the white socks
Before I knew there was a new walk
in which I was longed
that without me couldn’t go
no monstrance, no angels with wings
without my pussyfoots in lacquer shoes
no priest as well who pinched
or felt if I was already a boy

Geen opmerkingen:

Een reactie posten