WANDERBACH page 160

He takes Gabi’s hand automatically and feels how she trembles. ‘Are you cold?’

- ‘No Lord.’ She doesn’t dare to look at him. Tork is with no doubt the most powerful man in the world, the most wanted bachelor and counselor of the Gods. She is just a simple girl with not even enough money for shoes and to be alone with him on board his ship is enough to have her tremble for fear. Why did she accept the offer, but the duchess seemed so friendly when she invited her to visit the vessel and while she followed her on the tour she heard the three toots of the ships’ horn. She ran if her life depended on it but when she reached the passage they were already at least fifty yards offshore. She turned crying towards the duchess who suddenly acted if she didn’t know her. That bitch lured her to use her as slave: ‘Gabi do this! Gabi get that!’ What could she do? Because of her own foolishness she has herself sold out to that woman’s mercy. What a shrew that royal vixen is! With how much pleasure she humiliates her, ridicules her as soon as someone is nearby: ‘Take your hands off her. She is my apron, my Cinderella!’, she screamed at a man who just wanted to be friendly, and now this. Oh lord! She mustn’t think of what she will have to bear now Tork gives her the attention that the duchess sees as exclusive for herself. She will lock her up in that expensive suite and curse and spit at her, because that’s what she likes when no-one pays attention. Perhaps she will even hit her. Furious, the long manicured nails stretched until she bleeds and her skin comes of her body.

Gabi has to cry. She can’t help it. The torture will be even bigger then she can imagine and yet she tries to restrain her tears, her shoulders shake and her eyes are moist and of course Tork notices. 

Hij pakt automatisch Gabi`s hand en voelt hoe ze trilt. ‘Heb je het koud?’

- ‘Nee Heer.’ Ze durft hem niet aan te kijken. Tork is ongetwijfeld de machtigste man ter wereld, de meest begeerde vrijgezel en raadsheer van de Goden. Zij maar een eenvoudig meisje dat niet eens geld voor schoenen heeft en met hem alleen aan boord van zijn schip is genoeg om haar te laten beven van schrik. Was ze maar nooit op het aanbod ingegaan, maar de hertogin leek zo vriendelijk toen ze haar uitnodigde het schip te bezichtigen en terwijl ze haar volgde op de rondgang hoorde ze de drie stoten van de scheepsfluit. Ze rende of haar leven ervan afhing maar toen ze de passage bereikte was het schip al zeker vijftig meter van de kant. Ze wendde zich huilend tot de hertogin die plots deed of ze haar niet kende. Die teef lokte haar om haar als slaaf te gebruiken: ‘Gabi doe dit! Gabi haal dat!’ Wat moest ze doen? Door haar eigen stommiteit werd ze aan dat mens haar genade overgeleverd. Wat een feeks is dat adellijke wijf! Met hoeveel plezier ze haar vernedert, belachelijk maakt zodra er iemand in de buurt is: ‘Blijf met je poten van haar af. Ze is mijn sloofje, mijn assepoes!’, beet ze een man toe die alleen maar aardig deed, en nu dit. Oh god! Ze moet er niet aan denken wat ze te verduren krijgt nu Tork haar de aandacht schenkt die de hertogin als exclusief voor haarzelf beschouwt. Ze zal haar opsluiten in die dure suite en haar beschimpen en bespugen, want dat doet ze graag als niemand op haar let. Misschien slaat ze haar zelfs. Woedend, de lange gemanicuurde nagels gestrekt tot ze bloedt en de huid in repen langs haar lichaam hangt.

Gabi moet huilen. Ze kan er niets aan doen. De kwelling zal vast groter zijn dan ze kan bedenken en al probeert ze haar tranen te bedwingen, haar schouders schokken en haar ogen zijn vochtig en natuurlijk merkt Tork het.