Kinderwagenschrik in het veld langs de rivier
waar zij haar hoofd mijn zon verduisterde
goed bedoelde lucht verdween
donkerde het diep blauw met vegen
vogels zwachtelden ver vandaan
van mij toen ik krijste
en huilde om teveel gezicht
dat mijn uitzicht stalkte
Kinderziel en meisjeslach nog onverenigbaar
hoe anders dan later wanneer ik groter ben...
Baby-buggy-scare in the field along the river
where
she her head darkened my sun
well
meant sky disappeared
blackened
the deep blue with stripes
birds
swathe far away
from
me when I screamed
and
cried for too much face
that
stalked my view
Children’s
soul and girls’ laugh still incompatible
how
different then later when I grow up...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten