“Maar waarom gebeurt het? Is het wel nodig om planten en dieren te modificeren?”
“Omdat het kan”, antwoordde Merlijn. “Nodig? Na ja. Hier is dit nog niet het geval maar de mens groeit stilaan naar zijn maximum. Het is berekend dat onze wereld zo’n twaalf miljard individuen kan huisvesten. Dan is het op. Dat aantal wordt naar schatting in 2070 bereikt. Er is geen ontkomen aan. Met de huidige gemiddelde welvaart, die in armere gebieden meegenomen in het gemiddelde, de gezondheidszorg, verbeterde voedselkwaliteit, hygiëne, enzovoorts, is er geen manier om uitersten te voorkomen, of je moet moedwillig menselijk leven gaan vernietigen, maar wie neemt daarvoor de verantwoording en wie maakt de keuzes? De wereld zou ermee gebaat zijn als je het mij vraagt, maar soit, dat zal niet rap gebeuren.
Daarom moeten er andere oplossingen worden gevonden. Modificatie is er een van, de wereldwijde consumptie van insecten een andere, en er wordt natuurlijk geëxperimenteerd met etageverbouw van gewassen. Flatsla, zeg maar”, grijnsde de tovenaar.
“De uitkomst en bruikbaarheid op lange termijn is niet geweten, al kloppen biowetenschappers zich op de borst en verklaren dat ze alles onder controle hebben.
Vooral tegen modificatie is nogal wat protest maar de bedrijven die zich ermee bezighouden weten ook wel dat dit verdwijnt zodra schaarste een feit is en dat zal veel vroeger zijn dan het jaar 2070. Tot die tijd zitten de voorstanders het wel uit, accepteren dat ze af en toe hun terreinen niet kunnen betreden of dat er wat gewassen worden vernield. Tegen wat staat te gebeuren kun je je zelfs als massa niet verzetten.
Het wordt natuurlijk anders als inderdaad de gewassen zelf in opstand komen. Zeker wanneer dit gebeurt nadat een overgroot deel afhankelijk is van gemodificeerd voedsel. Aan de andere kant volgt het een natuurlijk proces want het zou natuurlijk in een klap een eind maken aan de overbevolking.”
Ik keek hem aan. “Dat meen je niet! Zou je het laten gebeuren als je het kon voorkomen, dat de mensheid wordt gedecimeerd?”
“Waarom niet? Een soort die zo arrogant is en van zichzelf overtuigt en denkt voor alles een oplossing te hebben wat ze eerst zelf naar de klote hebben geholpen verdient toch niet beter? Maar behalve dat ‘zelf-schuld’ is er nog een en dwingender reden, zoals ik al eerder aanhaalde: minder mensen is beter voor de wereld. Vergeet niet dat op dit eigenste moment de mens zich meer dan de helft van de beschikbare ruimte heeft toegeëigend, en het groeit schrikbarend dankzij nieuwe technieken en de snel aanwassende bevolking. Doorredenerend zal de mens zichzelf om zeep helpen dankzij een gebrek aan bronnen nadat ze eenmaal alles naar zich toe hebben getrokken, want wie houdt ons tegen? Alleen wijzelf!”
“Maar waarom dan deze verkenningen van parallelle werelden? Het is toch de bedoeling om andere gezichtspunten te vergaren in de hoop daarmee de menselijke mentaliteit bij te sturen?”
Merlijn knikte. “De wachters proberen uitroeiing van de mensheid te voorkomen, maar decimering… Het mag best een ietsje minder…”
“Je bent een fascist”, zei ik zacht, “realiseer jij je dat wel?”
“Dat is een van de problemen met de mens”, grijnsde de oude. “Wij plakken etiketten waarvan we de inhoud allemaal zelf in huis hebben.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten