maandag 24 juli 2017

Merlijn - meditech

Ik ontdekte het pas toen ik moe was en wilde rusten in een van de galerijdozen onder het platvorm. Ik daalde met een lift, hoefde niet te bepalen waarheen, ook dat was geautomatiseerd en de deur opende keurig voor een lege kamer waarin het enige meubelstuk een cocon was waar ik volgens de aanwijzingen naakt in ging liggen.
De cocon paste zich onmiddellijk aan mijn lichaamsvormen aan, ook wanneer ik draaide, en wiegde zacht zodat het niet lang duurde voordat ik weg sluimerde in halfslaap me nog net bewust van een zacht licht dat mijn huid aftastte, mij scande zoals bleek toen ik er na enkele uren en helemaal uitgerust Merlijn naar vroeg.
“De cocon is een meditech en garandeert niet alleen de volmaakte rust maar repareert bovendien elk mankement dat een gevaar voor je gezondheid kan vormen. Heb je ergens een virus, zelfs een dodelijk, opgelopen, na de rust ben je ervan af. Werken je schildklieren niet meer naar behoren, de meditech repareert, enzovoorts. Je lichaam wordt op cellulair niveau afgetast en tip-top in de allerbeste conditie gebracht.”
Ik moet wel heel ongelovig hebben gekeken want hij schoot in een bulderende lach. “Dus niemand gaat hier dood?”
“Niet omdat het lichaam het laat afweten, in elk geval.”
“Maar…?”
“Tja…” Merlijn trok zacht aan zijn baard. “Puur amusement geeft blijkbaar weinig voldoening op termijn. Het is leuk als je jong bent en jeugd kan met de meditech weliswaar eindeloos worden gerekt maar uiteindelijk lijkt de zinloosheid ervan toch wel tot je door te dringen, of het vertier zelf gaat op de lange duur vervelen. Hoe de psyche het precies ervaart is lastig te zeggen, maar de meesten vertrekken wanneer ze tussen de vijftig en zestig jaar oud zijn.”
“Vertrekken?”
“Naar het sterfhuis waar ze in trance worden gebracht en afscheid nemen onder de meest fantastische visioenen, naar wordt beweerd. Ik weet het natuurlijk niet uit eigen ervaring”, grijnsde hij.
“Is dat de enige doodsoorzaak?”
“Nagenoeg. Er gebeurt natuurlijk wel eens een ongeluk met fatale afloop, maar dat is minimaal. Het is trouwens maar goed dat plezier niet eindeloos bevredigt. Onsterfelijkheid is voor geen enkele wereld goed aangezien ook hier nieuwe wezens worden geboren kun je je wel voorstellen wat dat met overbevolking doet. Er zou al heel gauw niet genoeg ruimte zijn, maar daarvan hebben ze in Amuse geen last; het evenwicht is uitstekend in balans: er vertrekken er ongeveer evenveel dan erbij komen.”
“De meditech elders introduceren is dus geen goed idee?”

“Nee, zeker niet!” schrok Merlijn. “Ik moet er niet aan denken dat de mens het ontdekt. Ook zonder dat iedereen duizend jaar wil worden hebben wij al problemen genoeg. Laat het maar zo. Laat dat ding maar mooi hier!”

Geen opmerkingen:

Een reactie posten