Merlijn - kennismaking

Het duurde een tijd voordat ik een kleine delegatie te zien kreeg en zij mij. Ze bleven op afstand. De angst voor deze plek waar de tovenaar woonde was voelbaar, maar ik wist mij heimelijk bekeken, bewonderd om mijn grootte en bouw. Toch zochten ze geen toenadering, dat gebeurde niet veel later.

Mijn aanwezigheid was nieuws binnen de gemeenschappen die in de nabijheid bivakkeerden en verkenners stuurden om mij in het geniep te bespieden. Althans dat dachten zij. In werkelijkheid kenden wij hun hele doen en laten dankzij het vernuftige verklikkersysteem dat Golp tijdens een van zijn reizen van elfenwereld had meegebracht. We wisten dat ze in de buurt waren wat mij in de gelegenheid bracht hen te ontmoeten.

Ik deed alsof ik toevallig rondwandelde op zoek naar kruiden terwijl beide wachters in het onderkomen bleven. Merlijn kregen zij helemaal niet te zien. Hij bleef altijd binnen zolang er drossen in de buurt waren.

Het was toch nog onverwacht toen ik op het groepje stuitte, zo goed wisten ze gebruik te maken van de omgeving om zich te verbergen. Ze waren met vijf en doemden plotseling dreigend op.

“Wat doe jij bij de tovenaar?”

“Wie vraagt dat en waarom?”

De spreker gromde, keek naar zijn kameraden voor bijval. “Drossen horen bij hun clan. Niet bij een tovenaar.”

“Ik heb geen clan. De tovenaar heeft mij gered.”

“Gered? Waarvan?”

“De dood!”

Ze keken om beurten ongelovig naar elkaar, dan weer naar mij. “Je moet een clan vinden”, besloten ze tenslotte. “Weg bij de tovenaar!”

“Ik ben nog ziek. De tovenaar behandelt mij.”

“Hij behekst jou!”

Ik haalde de schouders op. “Beter dan dood!”

Het vijftal deinsde even terug maar herstelde zich. “Wij hebben nooit over jou gehoord.”

“Ik ben niet van hier.”

“Was je clanleider?” Ik knikte, en plotseling waren ze verdwenen alsof ze door de omgeving waren opgeslokt.

Ik was voorbereid. Het zaadje was geplant en zou ontkiemen. Een loslopende leider in de omgeving was een regelrechte uitdaging en ze zouden niet lang wachten met de confrontatie, want ik was ziek, dat had ik zelf gezegd. Zwakker dan ik eruitzag waarschijnlijk. Een betere gelegenheid om deze bedreiging te elimineren kregen ze niet!