Not far from
the fringe Tork sits down on a weathered trunk. The situation seems hopeless. He
is alone. The equipment lost and
with that the capsules. Maybe he finds something to eat in the wood but
he is aware of Underearth’s dangers and besides Perlwachter didn’t give him so
many supplies out of luxury. He can’t go back to the bush where Barg waits. The demons will never let him pass. Except
perhaps a longer route over the plain, yet the chance is quite big that he gets
lost…, but can he leave Barg behind?
Tork looks
around despondent. He misses Gabi. Her death was quick and probably painless and
maybe it’s better if he thinks of what will wait him: sudden death in stead of slowly
through malnutrition and exhaustion.
He stands up
and looks over the plain. Does he have a chance if he finds the bush? The risk
is big and he doesn’t know if his gear is still there… so close to the stage. The
demons know that he had help..., he has to try to save the dog!
Undecided he
looks in the back and gazes into the dark vegetation. Better to investigate
first if something to eat grows here.
Where he entered the wood is no path but tight brushwood.
Tork looks for berries or plants with eatable roots when he hears something. He
falls down, rolls under a bush and stares into the sounds’ direction. Something approaches: man, demon, or animal? He waits silent. His scent won’t betray him in Underearth where air
doesn’t move, and he hopes that whatever it is he will see it first. Niet ver van de bosrand zakt Tork op een verweerde boomstronk. De situatie lijkt hopeloos. Hij staat alleen. De uitrusting verloren en daarmee de capsules. Misschien vindt hij in het bos wat te eten maar hij kent de gevaren van Onderaarde en bovendien gaf Perlwachter niet voor niets zoveel mondvoorraad mee. Hij kan niet terug naar het bosje waar Barg wacht. De demonen zullen hem nooit laten passeren. Behalve wellicht met een omweg over de steppe, al is de kans dat hij verdwaalt vrij groot...., maar kan hij Barg in de steek laten?
Tork kijkt moedeloos rond. Hij mist Gabi. Haar
dood was snel en waarschijnlijk pijnloos en wellicht is het beter als hij
bedenkt wat hem nog te wachten staat: een snelle dood in plaats van een
langzame door ondervoeding en uitputting.
Hij staat op en kijkt over de steppe. Heeft hij
een kans als hij het bosje vindt? Het risico is groot en hij weet niet of zijn
spullen er nog zijn ..... zo dicht bij het podium. De demonen weten dat hij
hulp had, ..... hij moet proberen de hond te redden!
Besluiteloos kijkt hij achterom en tuurt in de
donkere begroeiing. Beter eerst te onderzoeken of er iets eetbaars groeit.
Waar hij het bos binnendrong is geen pad maar
dicht kreupelhout. Tork zoekt naar bessen of planten met eetbare wortels
wanneer hij iets hoort. Hij laat zich vallen, rolt onder een bosje en speurt in
de richting van het geluid. Er nadert iets: mens, demon, of dier? Hij wacht
stil. Zijn geur zal hem niet verraden in Onderaarde waar lucht zich niet
verplaatst, en hij hoopt dat wat het ook is hij het eerder ziet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten