Feverishly he
searches for the keystone but however he presses he can’t find anything. Despair hits him. Imagine that the
wall cannot be opened on this side, that someone has to press on the other side
to let him in... Nothing where he can hide behind to wait for the return of the
spy...
He falls down
in long grass. The dogs, his gear, everything is inside. How much chance he has
on his own? Besides it’s too early to leave the town to its destiny. What happens
with Gabi if he disappears suddenly?
Then he
straightens. Where are his brains? “Everyone can enter the town but no-one can
get out!” Idiot! It isn’t necessary to open the escape on this side!
He runs towards
the gate and keeps his breath involuntary, but there is nothing that stops him and
merrily he walks to Anna’s house where Karl, who doesn’t know better than that
the ruler is upstairs, lets him in wondering.
There waits an
exhilarating announcement. Supported by the midwife and the nurse the student
succeeded in getting Anna’s condition stabile. She is still in coma, what’s the
best in her condition, but there is hope that she will wake up soon. She will
miss her right eye, nothing can be done about that but, even if the scars will
always be visible she will cure totally after a long revalidation period from
perhaps more than a year. Karl doesn’t care and happy he shows his ruler the
way while thanking him abundantly.
Tork shortly
visits the nursing room, and then walks upstairs for the dogs and his gear. He knows enough. As soon as the
moment is suitable he will leave town, but first he has to make sure that the
inhabitants can manage themselves, and Gabi... he has to find a solution for
her.
Koortsachtig zoekt hij naar de sluitsteen maar hoe
hij ook drukt er is niets te vinden. Wanhoop overvalt hem. Stel dat de muur aan
deze kant niet opengaat, dat iemand aan de andere kant moet drukken om hem
binnen te laten... Niets waarachter hij zich kan verbergen om de terugkeer van
de spion af te wachten...
Hij laat zich in het lange gras zakken. De honden,
uitrusting, alles is binnen. Hoeveel kans heeft hij alleen? Bovendien is het te
vroeg om de stad aan haar lot over te laten. Wat gebeurt met Gabi als hij
opeens verdwijnt?
Plotseling veert hij recht. Waar zitten zijn
hersens? “Iedereen kan de stad in maar niemand eruit!” Idioot! De doorgang
hoeft langs deze kant niet open!
Hij rent naar de poort en houdt onwillekeurig de
adem in, maar er is niets dat hem tegenhoudt en hij loopt vrolijk naar Anna`s
huis waar Karl, die niet beter weet dan dat de heerser boven is, hem verwonderd
binnenlaat.
Er wacht een opwekkende mededeling. Geholpen door
de vroedvrouw en de verpleger is het de dokterstudent gelukt Anna`s conditie
stabiel te krijgen. Ze is nog steeds in coma, wat wel zo goed is in haar
toestand, maar er is hoop dat ze binnenkort ontwaakt. Ze zal haar rechteroog
moeten missen, daar is niets aan te doen maar, al zullen de littekens altijd
blijven, ze zal volledig genezen na een lange revalidatieperiode van wellicht
meer dan een jaar. Het kan Karl niet schelen en hij gaat zijn heerser vrolijk
voor terwijl hij hem uitbundig bedankt.
Tork bezoekt kort de ziekenkamer, loopt daarna
naar boven om zijn uitrusting en honden te halen. Hij weet genoeg. Zodra het
moment geschikt is zal hij de stad verlaten, maar eerst moet hij zorgen dat de
bewoners zichzelf besturen, en Gabi.... hij moet een oplossing voor haar
vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten