vrijdag 10 augustus 2012

WANDERBACH page 86


It was already so long ago that there was any resistance that no-one remembers it, why everybody was convinced that they were unbeatable. Impossible because they were twins that saw their chance centuries ago to send the then ruler to Safedestiny and twins would be needed again to kick them of the throne. That’s what everybody thought, because a ruler can only be defeated in an open battle. Tricks or betrayal, poison, or a veiled stab during the sleep don’t work; only an open battle by one challenger at the same time. As twins they circumvented this. Even they were two in shape, as a person they were one and only born divided. This shortcoming in the unwritten law brought them to power and no-one believed that this ever could be broken until Tork had no other choice. Now he is the ruler until he will be defeated, but the whole town saw how he fought and the girls emphasize that there is nobody who wants to challenge him.
Tork smiles. He doesn’t have the intension to destroy their illusion after despair combined with his quest gave him the strength to beat the twins. Let the town think that he is unbeatable, the more time he has to think about how to get away from here. With care of a town full of people to keep busy he will for now leave the festivities for what they are until he has the chance to force a way out of a situation he doesn’t like at the all. He wants to leave as soon as possible and hopes that he won’t need years to do so.
Tork decides.
- ‘As your ruler it’s up to me how you live, isn’t it?’ 

Het was al zolang geleden dat ze tegenstand kenden dat niemand het zich herinnert, waarom iedereen ervan overtuigd was dat zij onverslaanbaar waren. Onmogelijk omdat ze als tweeling destijds, eeuwen geleden, kans zag de toenmalige heerser naar Nageborchte te sturen en er zou opnieuw een tweeling nodig zijn om hen van de troon te stoten. Zo dacht iedereen omdat een heerser alleen in een openlijk gevecht verslagen kan worden. Trucs of verraad, vergif, of een heimelijke dolkstoot tijdens de slaap werken niet. Alleen een openlijk gevecht door één uitdager tegelijk. Als eeneiige tweeling omzeilden zij dit. Al waren ze in gestalte twee, als persoon waren ze één en alleen gedeeld ter wereld gekomen. Deze lacune in de ongeschreven wet bracht hen aan de macht en niemand geloofde dat die ooit kon worden gebroken tot Tork geen andere keus had. Nu is hij de heerser tot hijzelf in een openlijk gevecht wordt verslagen. Maar de hele stad zag hoe hij vocht en de meisjes benadrukken dat er niemand is die het tegen hem wil opnemen.
Tork glimlacht. Hij is niet van plan hun illusie te verstoren nadat wanhoop gecombineerd met zijn opdracht de kracht gaf de tweeling te verslaan. Laat de stad maar denken dat hij onoverwinnelijk is, zoveel meer tijd heeft hij om te bedenken hoe hij hier weg komt. Met de zorg voor een stad vol volk om bezig te houden zal hij om te beginnen de feesten laten voor wat ze zijn totdat hij kans ziet een uitweg te forceren uit een situatie die hem allerminst bevalt. Hij wil zo snel mogelijk weg en hoopt dat het geen jaren gaat duren.
Tork neemt een besluit.
- ‘Als jullie heerser bepaal ik hoe er wordt geleefd, nietwaar?’ 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten