So many hands
can grab push him through the crowd. In spite of being lead he stumbles regularly.
His thoughts for the dogs doesn’t he think of what will happen to him. The wolfhounds
will cause wreckage; leave a lot of canine bodies behind, but their death will
follow inevitable
Sudden he is
pushed through the last rows that cede almost respectful. The audience forms a
vast circle between two linden-trees. Two naked women await his appearance solemnly:
strong and tall with small breasts. No grain of fat defaces the fawn muscled bodies. Each of them wears
a glove with sharp claws at the right hand and it’s obvious that they fought each
other shortly before. Bloody lesions show what draw the attention of the mass.
Tork is pushed
until he is right in front of them. With prying eyes they bend over to him. The
intention clear he braces, the mountain stick horizontal in both hands.
Suddenly the
left one attacks, the high held claw curved, her face twisted for hate, follows
immediately the woman at the right. Tork has a lot of trouble keeping them from
him. One claw hits his rucksack and rips the compartment with reserve tent pins
that jingle tinkling at the pebbles. He rams the head of the stick into the stomach
of one and stabs with the point to the other who whirls cleverly avoiding along
the shaft. A life long training now comes in handy but this is no gym! This is earnest. Both women fight
to kill becomes painfully clear when one of them gashes his upper arm till the
bone while almost at the same time the other just misses his eye and grazes an
eyebrow wherefore blood hinders his sight. They are fast and flexible and avoid
most stabs and strikes that have to deflect them and he knows that he will be
dead if he doesn’t defeat one of them fast.
Zoveel handen kunnen grijpen duwen hem door de
massa. Ondanks dat hij zich laat leiden struikelt hij regelmatig. Zijn
gedachten bij de honden denkt hij niet over wat hem te wachten staat. De
wolfshonden zullen een ravage aanrichten, meerdere hondenlijken achterlaten,
maar hun dood zal onvermijdelijk volgen.
Plotseling wordt hij door de laatste rijen geduwd
die haast eerbiedig wijken. De toeschouwers vormen een ruime kring tussen twee
lindebomen. Twee naakte vrouwen wachten statig zijn komst af: stevig en lang
met kleine borsten. Geen greintje vet ontsiert de tanig gespierde lijven. Ze
dragen ieder een handschoen met scherpe klauwen aan de rechterhand en het is
duidelijk dat zij kort tevoren met elkaar vochten. Bloedige striemen getuigen
van wat de aandacht van de menigte trok.
Tork wordt naar voren geduwd tot hij recht
tegenover hen staat. Met loerende ogen buigen ze naar hem over. De bedoeling
duidelijk zet hij zich schrap, de bergstok horizontaal in beide handen.
Plotseling valt de linker uit, de hoog geheven
klauw gekromd, het gezicht verwrongen van haat, volgt onmiddellijk de vrouw
rechts. Tork heeft de grootste moeite hen van zich af te houden. Een klauw
blijft in de rugzak haken en scheurt het vak met reserve tentharingen welke
rinkelend tegen de keien kletteren. Hij ramt de knop van de stok in de maag van
de een en prikt met de punt naar de ander die handig ontwijkend langs de
schacht draait. Een leven lang trainen komt nu goed van pas maar dit is geen
sportschool! Het is menens. Beide vrouwen vechten om te doden wordt pijnlijk
duidelijk wanneer een van hen zijn bovenarm tot op het bot openrijt terwijl de
ander bijna tegelijk zijn oog op een haar na mist en de wenkbrauw schampt waardoor
bloed zijn zicht belemmert. Ze zijn snel en lenig en ontwijken de meeste stoten
en slagen waarmee hij hen wil pareren en hij weet dat het hem de kop kost als
hij niet snel een van hen kan uitschakelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten