vrijdag 3 augustus 2012

WANDERBACH page 79


Tork descends exhausted between the bodies, the knife protecting high he looks at the stick that stabs up till its head straight through one of the females. They were good fighters and his throat is dry. He rather wouldn’t have killed them but it was them or he!
Suddenly he notices the tumult around and a beginning of fear squeezes his stomach. He can’t do anything against this superior power and he hopes that it goes fast, no cat and mouse game. Eventually he will kill himself if he gets the chance because the crowd advances. Dozens grab and lift him, high above the mass of heads. Thousands scream and again the crowd makes room when he is carried away.
In procession through the streets they reach a large building of which the roof leans on dozens of pillars. It reminds of an ancient Greek temple and the carriers lift him on the platform where enormous bronze doors swing noiseless open. A gigantic hall glimmers like gold with far behind a high throne, artistically driven from precious metals and ornamented with silk cushions in which he is placed. They honour him!
Tork did the impossible and defeated both women that fought each other for centuries without one of them winning. The town rulers gone what means that he will be their new ruler with all obligations like he will find out.
He only just sits on his newly obtained throne when rebellion commences at the entrance. Because of the crowd he cannot see what’s happening but that barking he recognizes out of thousands.
- ‘Let them through!’ The yell circulates and the ranks open for the rushing wolfhounds. 

Tork zakt uitgeput tussen de lijken, het mes beschermend hoog kijkt hij naar de stok die tot aan de knop dwars door het vrouwenlichaam steekt. Allebei waren goede vechters en hij heeft een brok in de keel. Hij had hen liever niet gedood maar het was zij of hij!
Plotseling is hij zich bewust van het tumult rondom en een begin van angst knijpt zijn keel dicht. Tegen deze overmacht kan hij niets en hij hoopt dat het snel gaat, geen spel van kat en muis. Desnoods maakt hij er zelf een eind aan als hij de kans krijgt want de menigte rukt op. Tientallen handen grijpen en hijsen hem omhoog, hoog boven de zee van hoofden. Duizenden kelen joelen en opnieuw maakt de massa ruimte wanneer hij wordt weggedragen.
In optocht door de straten bereiken ze tenslotte een groot gebouw waarvan het dak op tientallen pilaren rust. Het herinnert aan antieke Griekse tempels en de dragers tillen hem naar het bordes waar grote bronzen deuren geruisloos openzwaaien. Een enorme hall schittert als goud met ver naar achteren een hoge troon, kunstig gedreven uit edele metalen en belegt met zijden kussens waarin hij wordt neergezet. Ze huldigen hem!
Tork presteerde het onmogelijke en versloeg beide vrouwen die al eeuwen met elkaar vochten zonder dat een van hen de ander overwon. Het onmogelijke: de heerseressen van de stad verslagen wat betekent dat hij hun nieuwe heerser is met alle verplichtingen zoals hij zal merken.
Hij zit nauwelijks op de nieuw verworven troon wanneer er oproer bij de ingang ontstaat. Dankzij de menigte ziet hij niet wat er gebeurt maar die blaf herkent hij uit duizenden.
- ‘Laat hen door!’ De kreet wordt overgenomen en de gelederen openen zich voor de aanstormende wolfshonden. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten