a poem a day XLV

Waar de hemel de aarde raakt,

langgerekte velden van sneeuw.

Dashwit lijkt die reuzenkracht

terwijl het langzaam smelt tot eeuwige vlekken.

Weggevaagd door oververhitting.

Verpulverd door veel te veel waskracht

die neerslaat, rivieren doet zwellen,

waar vloed vloeder wordt en wegwast

tot alles rein is,

daar waar de hemel de aarde raakt!

Where heaven touches earth,

elongated fields of snow.

Dash-white this giant power seems

while it slowly melts into eternal stains.

Erazes through overheating.

Pulverized by much too much wash power

That suppresses, rivers does swell,

where flood becomes flooder and washes away

until everything is clean,

there where heaven touches earth!