Picasso
Het plein dat ooit het zijne was,
waar nu de lege flessen heersen
omkringt door terrassen.
Een museum zijn huis.
Duiven die nog immer schijten,
witkalken waar hij liep,
waar hij speelde als jongen.
Wellicht tolde hij.
Zo kringde
hij rond
tot het
hem buitensmeet,
tot buiten
de stad,
tot buiten het land.
Ver
van zijn Plaza de la Merced.
Picasso
The square which was once his,
where
now the empty bottles rule
surrounded
by terraces.
A
museum his house.
Pigeons
that still shit,
whitewash
where he walked ,
where
he played as boy.
Maybe
spinning-top.
So he circled around
until it kicked him out,
till outside the city,
till outside the country.
Far from his Plaza de la Merced.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten