Zoals het kusttreintje door de bergen
zuift,
zo glutst over de rails
die spoorwegrecht de tunnel prangt,
terwijl ik lees en staar
naar het vage Afrika, ginder
in de mist, of liever erachter,
achter het blauw dat groenig glimt,
waaruit dolfijnen poppenkast spelen
voor toeristen, ziende blind,
omdat ze alweer teveel hebben gezopen
tegen een dorst die niet van water is.
Like the coastal train slides through the mountains,
glides
the rails
which
railroad-straight the tunnel penetrates,
while
I read and stare
at
the vague Africa , over there
in
mist, or better behind
the
blue that greenish shines,
from
where dolphins play puppet
for
tourists, seeing blind,
because
they drunk too much
against
a thirst that's not from water.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten