zondag 17 juni 2012

a poem a day LVI


Arendsnest

Geweldig!
Als een zatte olifant
roze op de berg,
wankelend, wandelend naar omhoog.
Een baken tot paleis,
gestut door overbodige pilaren.
Om zo te wonen,
hemelreikend, vreestergend.
Laat ze allemaal maar lachen.
Wij huilen om het hardst.




Eagles’ nest

Marvelous!
Like a drunken elephant
pink on top of the mountain,
stumbling, strolling upwards.
A beacon as palace,
supported by superfluous pillars.
To live like this,
heaven-reaching, fear-excruciatingly.
Let them all laugh.
We cry emulously.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten