After Tork is finished the God smiles: ‘Typical
mortal,’ he mocks, ‘taking the time in which you live as the most important
reference. Do you know how many changes I experienced; how often people claimed
that Gods have no right of existence? Boy, why did Perlwachter send a gullible?
Is that all: our upcoming extinction? That is nothing new!’ He turns around to
Diana. ‘How could you let him manipulate yourself? The Goddess bends her head
ashamed why Torks’ anger flames again.
Zeus who knows everything best, for whom
Goddesses bend; did he venture his life for this, is this why the dogs and Gabi
died? These by humans invented creatures that should serve him as exponent of
their creators. How sluggish this fallen clown, as if he still rules. Tork doesn’t
want to restrain any longer; in his mind the images of the burned Fern, lanced
Gabi and agonizing Barg.
- ‘Do you really believe that this is why I
came? I’m not interested in what happens to Underearth. Even now I’m here I
don’t believe. This is your theater. You choose to turn away from us. That you
go to hell thanks to your arrogance, I don’t care. Throw
me of the ledge, what does it matter. What your antique brain doesn’t understand is that humanity still
invents new Gods, only of a completely different style. At the surface fight
the last convulsions of a lost era. The same creativity that made you is used
for something totally different. If you don’t see this you are an old pathetic idiot
and it doesn’t surprise me that you fall five levels.’
The old one laughs roaring. ‘You have guts, I
must say,’ and hits his knees with both hands. ‘I have to admit that it’s true that
human creativity is the cause of our existence. Your thoughts were always
stronger than your deeds, otherwise you didn’t need Gods but had created this
here yourself.’
Zeus
die het allemaal zo goed weet, waarvoor Godinnen buigen. Waagt hij hiervoor
zijn leven, was dit de levens van de honden en Gabi waard? Deze door mensen
opgeroepen creaturen die daarom dienstbaar aan hém zouden moeten zijn als
vertegenwoordiger van hun bedenkers. Hoe gezapig deze gevallen clown, alsof hij
nog altijd de dienst uitmaakt. Tork wil zich niet langer bedwingen; in
gedachten de beelden van de verschroeide Fern, doorboorde Gabi en zieltogende
Barg.
-
‘Geloof jij werkelijk dat ik om jullie hierheen kwam? Het interesseert mij niet
wat met Onderaarde gebeurt. Zelfs nu ik hier ben geloof ik niet. Dit is jullie
theater. Jullie kozen ervoor je van de mensen te distantiëren. Dat jullie naar
de verdommenis gaan dankzij je hoogmoed zal me een zorg zijn. Smijt me van de
richel, het maakt niet uit. Wat jouw antieke brein niet begrijpt is dat de
mensheid nog altijd nieuwe Goden bedenkt, alleen van een heel andere orde. Aan
de oppervlakte vechten de laatste stuiptrekkingen van een verloren tijdperk.
Dezelfde creativiteit waaruit jullie ontstonden wordt voor iets heel anders
aangewend. Als je dat niet ziet ben je een ouwe zielige zak en het verwondert mij
niet dat je vijf niveaus bent gezakt.’
De
oude lacht bulderend. ‘Je hebt wel lef,’ en slaat met beide handen op de
knieën. ‘Ik moet toegeven dat het waar is dat menselijke creativiteit de
oorzaak is van ons bestaan. Jullie gedachten waren altijd sterker dan jullie
daden, anders hadden jullie geen Goden nodig maar hadden dit hier zelf
geschapen.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten