donderdag 20 december 2012

WANDERBACH page 207


- ‘I absolutely don’t understand why he stays there like an underdog. All treat him as such while he was on top of the Olympus not long ago.’ Hera looks up at the seventh and highest level wanting.  Unreachable as far as Tork concerns.
- ‘How long are you already divorced?’ he tries, not expecting an answer and doesn’t even get a glance of recognition. ‘Then suit it yourself. If you don’t want help…’ He turns brutal but then feels a soft tap on his shoulder. The third Goddess, of whom he doesn’t know the name, looks at him.
- ‘How does a mortal think to help a Goddess?’ she asks bland. Tork can hardly believe it.
- ‘I have to go there myself. She can come as my friend.’ The Goddess giggles. Both others act arrogant, look at their friend and start to laugh.
- ‘We do know your mission, human. Higher then this you won’t come!’
- ‘Even here I wouldn’t be,’ he responds, ‘and yet I am.’ The laughter stops.
- ‘What is your plan?’
- ‘I don’t have a plan but a message; if you want to have a future still.’
- ‘What do you mean?’ This time it’s Hera herself.
- ‘Like your followers disappeared, the followers of the once above will diminish as well; it’s a lesson you know. Nothing is eternal, not even Gods. But there is more,’ he rapidly goes on. ‘In the past, what you know best, religions were simply replaced. A new Messiah came with another message that better fitted its time. You went one step down and the new one took your place. That’s what happened, no?’ The three Goddesses nod unwilling. ‘The present time is new, even for you. Without an upcoming new religion the old ones disappear. The followers resist, with fundamentalism as a result. Complete nations not only defend their God but even start to offence…’ 

- ‘Ik begrijp trouwens niet waarom hij daar blijft als underdog. Iedereen behandelt hem zo terwijl hij nog niet zo lang geleden helemaal boven in de Olympus zetelde.’ Hera kijkt verlangend naar het zevende en hoogste niveau. Onbereikbaar zo ver Tork betreft.
- ‘Hoelang zijn jullie al gescheiden?’ probeert hij tegen beter weten en krijgt zelfs geen blik van herkenning. ‘Dan moet je het zelf maar weten. Als je niet geholpen wilt worden…’ Hij draait zich nors af maar wordt dan heel zacht op de schouder getikt. De derde Godin, waarvan hij de naam niet kent, neemt hem belangstellend op.
- ‘Hoe denkt een sterveling een Godin te helpen?’ vraagt ze poeslief. Tork kan het inmiddels nog nauwelijks geloven.
- ‘Ik moet er zelf naartoe. Ze kan mee als mijn vriendin.’ De Godin giechelt. Beide anderen doen uit de hoogte, kijken naar hun vriendin en barsten uit in gelach.
- ‘We kennen je missie, mens. Hoger dan hier kom je niet!’
- ‘Zelfs dit zou ik niet halen’ zegt hij, ‘en toch ben ik er.’ Het lachen stopt.
- ‘Wat ben je van plan?’
- ‘Ik heb geen plan maar een boodschap. Als jullie er tenminste prijs op stellen nog toekomst te hebben.’
- ‘Wat bedoel je?’ Dit keer is het Hera zelf.
- ‘Zoals jullie aanhang verdween zal ook de aanhang van daarboven verminderen. Het is een les die jullie kennen. Niets is eeuwig, zelfs Goden niet. Maar er is meer,’ vervolgt hij snel. ‘Vroeger, wat jullie als besten weten, werden godsdiensten gewoon vervangen. Er stond een nieuwe Messias op met een andere leer welke beter paste bij zijn tijd. Jullie daalden een trede en de nieuweling nam jullie plaats in. Zo was het toch?’ Ze knikken alle drie onwillig. ‘De huidige tijd is nieuw, zelfs voor jullie. Zonder dat een nieuwe religie in de maak is verdwijnen de oude. Godsdiensten verzetten zich, met fundamentalisme tot gevolg. Hele bevolkingsgroepen verdedigen niet alleen hun god maar gaan zelfs in de aanval.’

Geen opmerkingen:

Een reactie posten