WANDERBACH page 193 + 194 (illustration)

Ferocious roaring the lion turns round towards the dog. A mighty claw picks him out of the air and breaks its neck. At that moment Tork bunts the sharpened branch deep into its throat where after the cat turns against him snarling from pain. Tork jumps back just in time, out of reach of the mowing violence of razor-sharp claws. There is no time to think, he acts in reflex when he pulls the knife and powerful throws it towards the rushing giant cat.

It appears to be the luckiest throw of his life. The clumsy kitchen knife whirls the space and hits the lion in the left eye. Hard steel cuts through weak flesh and penetrates the brain; the lion is immediately death.

Tork doesn’t wait until the massive body hits the ground but runs towards the convulsing dog. Bargs’ eyes already break when Tork kneels beside him and sees that he can’t do anything anymore. The dog looks up just once before it chokes and stretches in death.

Tork stares perplexed at his dead companion. It gets in just slow while he bends backwards like a wolf and howls. Rage echoes through the forest, mixed with forceless frustration. The wood seems to hold its breath until Tork stares numb at the motionless dog; then tears flow while the body slowly stiffens and cools.

He doesn’t know how long he pets the dead body and the fur becomes soaked with tears. Maybe hours before he desperately shakes his head in an attempt to chase away the unthinkable. His furious look hits the defeated lion. Something or someone has to pay but he realizes that the cat can’t help it. It was send, chased into death like Barg. It is the Gods who are responsible and Tork is more determined than ever. He doesn’t know how yet, but there are some in Underearth that will be sorry about all those unnecessary victims: Fern, Gabi and now: Barg! 

page 194: the forest

Woest brullend keert de leeuw zich tegen de hond. Een machtige klauw plukt hem uit de lucht en breekt de hondennek. Op dat moment stoot Tork toe en drijft de aangepunte tak diep in de hals waarna de kat zich grauwend van pijn tegen hem keert. Tork springt net op tijd terug, buiten het maaiende geweld van de vlijmscherpe klauwen. Er is geen tijd na te denken, hij handelt in reflex wanneer hij het mes trekt en krachtig naar de aanstormende reuzenkat werpt.

Het blijkt de gelukkigste worp van zijn leven. Het onhandige keukenmes buitelt door de ruimte en raakt de leeuw in het linkeroog. Hard staal snijdt door week vlees en boort zich in de hersenen; de leeuw is op slag dood.

Tork wacht niet tot het grote lijf tegen de grond slaat maar rent naar de stuiptrekkende hond. Bargs’ ogen breken al wanneer Tork naast hem knielt en ziet dat hij niets meer kan doen. De hond kijkt nog één keer op voordat hij stilvalt en zich strekt in de dood.

Tork staart verbijsterd naar zijn dode metgezel. Het dringt maar langzaam door terwijl hij als een wolf naar achteren buigt en huilt. Woede galmt door het woud, vermengd met machteloze frustratie. Het bos valt stil tot Tork gelaten naar de roerloze hond staart. Dan komen de tranen terwijl het lijk langzaam verstijft en verkilt.

Hij weet niet hoelang hij het dode lijf streelt en de vacht doorweekt raakt van tranen. Misschien wel uren voordat hij vertwijfeld het hoofd schudt als poging het ondenkbare te verjagen. Zijn woedende blik valt op de verslagen leeuw. Iets of iemand zal hiervoor boeten maar hij beseft dat de dode kat er niets aan kan doen. Die werd gestuurd, in de dood gejaagd zoals Barg. Het zijn de Goden die verantwoordelijk zijn en Tork is vastberadener dan ooit. Hij weet nog niet hoe, maar er zijn er in Onderaarde die al die nutteloze doden zullen betreuren: Fern, Gabi en nu: Barg!