- The ancient Gods are repressed
because they didn’t suffice today’s standards anymore and were replaced by
newer which were better adapted: like humanity evolves, so also its Gods.’
Perlwachter looks at his
companion and Tork smiles.
The idea cannot cope with any
reality but is therefore not less interesting. Just from an intellectual point
of view it is fascinating to see the world like this: a pantheon with in order
of importance all invented Gods up till now. Take what fits you best and it
will work for you.
The old man laughs. Although Tork
thought, he knows!
- ‘See it like that for the
moment’; he chuckles. ‘Gods are more human then you imagine which is not so
strange because you are the creators.’
Tork looks surprised aside.
- ‘Do you mean that Gods are
materialized fabrications?’
- ‘Not quit, but it’s a way to
look at it’; Perlwachter nods, and again he strikes a skinny hand through his
long beard. ‘Without men no Gods; what use would they have? And without the need
for something to give life meaning they wouldn’t exist either. Life is a circle.
Men come and go and will be followed up by others who are the same in basis but
renewed because regression would be irresponsible. Men die because it sticks to
what it has learned in its youth without deepening afterwards why it is the one
thing which is meaningful to him. That’s
the final paradox. Men renew during the first part and hold this so
strongly that it evolves to conservative what hinders progress why the
individual has to make place for a new generation which will inevitable be
trapped the same way.
- De oude Goden zijn naar de achtergrond verdrongen omdat ze niet meer
voldeden aan de maatstaven van het moment en werden verdrongen door nieuwe die
beter aangepast waren. Zoals de mensheid evolueert, evolueren ook haar Goden.’
Perlwachter kijkt naar zijn metgezel en Tork glimlacht.
Het denkbeeld mag elke realiteitsgrond missen daarom is het niet minder
interessant. Alleen al vanuit intellectueel oogpunt is het boeiend zo naar de
wereld te kijken: een pantheon met in volgorde van belangrijkheid alle tot
hiertoe bedachte Goden. Pik eruit wat het best bij je past en het zal voor je
werken.
De oude lacht. Al dacht Tork, hij weet!
- ‘Bekijk het voorlopig maar zo’; grinnikt hij. ‘De Goden hebben veel meer
menselijks dan je denkt wat niet zo vreemd is omdat de makers mensen zijn.’
Tork kijkt verrast opzij.
- ‘Bedoelt u dat het gematerialiseerde verzinsels zijn?’
- ‘Niet helemaal, maar zo kun je het zien’; knikt Perlwachter, en strijkt
opnieuw een magere hand door de lange baard. ‘Zonder mensen geen Goden. Welk
nut zouden ze hebben? En zonder de behoefte aan iets wat het leven zin geeft
zouden ze evenmin bestaan. Het leven is een kringloop. Een mens komt en
verdwijnt om te worden opgevolgd door een ander die in de grond hetzelfde is
maar die zich heeft vernieuwd omdat teruggang onverantwoord is. De mens sterft
omdat hij vasthoudt aan wat hij in zijn jeugd heeft geleerd en dat tijdens zijn
leven verdiept omdat het voor hem waardevol is. Dat is de uiteindelijke paradox.
Een mens vernieuwt gedurende het eerste deel van zijn leven en houdt daar zo
sterk aan vast dat het naar conservatief evolueert wat de voortgang belemmert
waarom het individu plaats moet maken voor een nieuwe generatie die
onvermijdelijk in dezelfde val trapt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten