woensdag 16 mei 2012

a poem a day XXVI


‘Fluisterkruid’;
zachtte zij en achtte de salie
te veel voor haar lippen
die op springen stonden
in de winterbries
van twaalf voor één,
wachtte onder de lantaren
venster verlicht,
lachte hij en gluurde
door de kier van het gordijn.


‘Whisper-wheat’;
she softens and deemed the sage
too much for her lips
which were about to burst
in the winter-breeze
of twelve before one,
waited under the lantern
window illuminated,
he laughed and peeped
through the cleft in the curtain.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten