maandag 4 maart 2019

Epos over de mens LXXVII



Straatpesterijen of gewoon in huis.
Maakt het wat uit dan waar er aan je lurven wordt getrokken?
Het is de richting die je gaat, die maakt dat je wegkomt.
Of anders kun je de draai niet vinden.

Zoals het kusttreintje door de bergen zuift,
zo glutst over de rails,
spoorwegrecht de tunnel prangt,
terwijl ik lees en staar
naar het vage Afrika, ginder
in de mist, of liever erachter,
achter het blauw dat groenig glimt,
waaruit dolfijnen poppenkast spelen
voor toeristen, ziende blind,
omdat ze alweer teveel hebben gezopen 
tegen een dorst die niet van water is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten