De mens put zichzelf uit in zijn zoektocht naar mobiliteit
hoewel de drang nooit zo groot kan zijn dat de bol niet meer draait
raakt de aarde langzaam maar zeker verfomfaaid
door onze uitputtingsslag, gemeten in het holst van de tijd…
Het gedrag van een enkel wordt gemeten aan de groep waartoe hij behoort.
Op zoek naar de vijand is plotseling iedereen ongehoord
arrogant, misdadig, noem maar op.
Al voel jij je er niet bij, de massa weet het beter
en daar kun jij niets tegen doen,
omdat zij sterker is dan het individu
tot een nieuwe massa d’oude overtreft.
Zo ontstaan genocides, op zoek naar tekorten in onszelf.
Veel politici zijn massamoordenaars in uitgestelde tijd.
In hun kortzichtigheid
In hun kortzichtigheid
stellen zij de nood om materie
hoger dan die van de mens
en tekenen daarmee bewust het doodvonnis voor velen,
van zij die zich niet kunnen onttrekken
aan de armoede die hierdoor ontstaat,
aan de vlucht naar voren om te overleven,
aan het klimaat dat dankzij op hol dreigt te slaan
en de mensheid kan decimeren!
Wie op hen stemt draagt zo een grote verantwoordelijkheid
want ook dictators beweren te handelen uit algemeen belang…
Winst zonder groot verlies is een utopie,
al toont dit verlies zich niet altijd onmiddellijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten