zaterdag 2 maart 2019

Epos over de mens LXXV


Verhuizen is veel werk
om uiteindelijk onder hetzelfde dekbed te kruipen.
Dezelfde vrouw.
Alleen de lakens verschoond.
Dezelfde kat aan het voeteneind
spint omdat alles eender ruikt.

Verjaarspastei en doodsgereutel
samen in de kist van Holle Bolle Gijs.
Tapapoffertjes, zo heerlijk Hollands smullen.
De kermis, een feest voor zuiplappen en dronken malloten
wanneer zij welvarend kotsen in de dansende meute op straat.

Waar de hemel de aarde raakt,
langgerekte velden van sneeuw.
Dashwit lijkt de reuzenkracht, 
terwijl het langzaam smelt tot eeuwige vlekken.
Weggevaagd door oververhitting.
Verpulverd door veel te veel waskracht
die neerslaat, rivieren doet zwellen,
waar vloed vloeder wordt en wegwast, 
tot alles rein is,
daar waar de hemel de aarde raakt!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten