zondag 6 januari 2019

Epos over de mens XXI



Alles is om ons, meent de mens, geloven wij
boosaardige creaturen. Kunnen wij niet velen
dat het is om zichzelf; niet in functie van,
want dat kan ons niet schelen; dat levert geen profijt,
geen meerwaarde of groei, zomaar om de eigen bloei
kan ons niet bekoren. Daaraan lopen wij voorbij;
onkruid dat in onze tuinen woekert,
schadelijke beestjes die ons steken
of hamsteren knagen aan ons groen,
want het is van ons, daar is het om te doen.
Wij bezitten, nemen desnoods als het niet van iemand is
kunnen wij de streken van de vos niet appreciëren,
knaagt de muis, de rat en het konijn,
zulke stukken venijn, krijg toch de kolere
want het is van ons, dat gebroed heeft geen rechten
zeg ik je, want de aarde is alleen van ons,
het komt ons toe alles te knechten
tot en met onszelf, dat valt niet te keren.
De mens is zijn eigen god met zijn eigen zelfzuchtige gebod
tot alles is verloren en dan nog voelen wij ons uitverkoren… 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten