WANDERBACH page 143

Tork nods: an unexpected pacifistic enclave which does not match earlier experiences, and totally not Perlwachters’ warnings. Yet there is nothing what this seemingly reality disproves. When he imagines that it’s all an illusion everything stays as is: reel as a farmer community and yet he has a strange feeling. He can better be alert before he is tricked unexpected.

Suddenly he notices a small showcase, almost hidden between two shelves, in which lays a simple ring of raw metal on a green velvet pillow.

- ‘Is that the crown?’ Shaah is immediately wary and jumps straight, the pipe forgotten in his hand.

- ‘What do you know about the crown?’ he asks suspicious. Tork watches him carefully.

- ‘A farmer told me’ and looks curious how Shaah reacts.

- ‘What?’

- ‘That the crown arranges the succession.’ Shaah nods.

- ‘As soon as the crown fits it is the sign for maturity and the candidate is capable to reign if he or she is married at least. A single never can become the land guardian. Sometimes it happens that the eldest resigns by not marrying or much later, by which the crown goes to the second child. But tell me: how did you come to talk about the crown? It is a seldom habit.’ Tork feels that the subject is against etiquette, maybe even taboo.

- ‘I don’t know exactly. Because I am curious I asked questions of all kinds on which the farmers mostly didn’t know the answer, different then where I come from, and that amazed me. I heard that your house is on about a days’ walk from the coast and about the succession by inheritance. I shall have asked after it, I guess. Why? Is something the matter with the crown?’ 

Tork knikt. Een onverwachte enclave pacifisten die niet strookt met zijn eerdere ervaringen en helemaal niet met Perlwachters’ waarschuwingen. Toch is er niets wat deze schijnbare werkelijkheid ontkracht. Wanneer hij zich voorstelt dat het allemaal illusie is blijft alles zoals het is. Werkelijk als een boerengemeenschap en toch houdt hij een vreemd gevoel. Hij kan maar beter op zijn tellen passen voordat hij onverwacht beduveld wordt.

Plotseling valt zijn aandacht op een kleine vitrine, bijna verborgen tussen twee schabben, waarin op een groen fluwelen kussen een eenvoudige ring van onbewerkt metaal ligt.

- ‘Is dat de kroon?’ Shaah is onmiddellijk op zijn hoede en veert recht, de pijp vergeten in de hand.

- ‘Wat weet u over de kroon?’ vraagt hij argwanend. Tork neemt hem oplettend op.

- ‘Een boer vertelde erover’ en kijkt nieuwsgierig hoe Shaah reageert.

- ‘Wat?’

- ‘Dat met de kroon de erfopvolging wordt geregeld.’ Shaah knikt.

- ‘Zodra de kroon past is er sprake van volwassenheid en is de kandidaat in staat tot regeren als hij of zij tenminste getrouwd is. Een alleenstaande kan nooit landvoogd worden. Soms gebeurt het dat de oudste afstand doet door niet of veel later te trouwen waardoor de kroon overgaat op het tweede kind. Maar vertel eens: hoe kwam de kroon ter sprake? Er wordt zelden over gesproken.’ Tork voelt dat het onderwerp tegen de etiquette druist, misschien wel taboe is.

- ‘Ik weet het niet precies. Omdat ik nieuwsgierig ben stelde ik vragen van allerlei aard waarop de boeren meestal geen antwoord wisten, anders dan waar ik vandaan kom en dat verbaasde mij. Ik hoorde dat uw huis op ongeveer een dagreis van de kust ligt en over de erfopvolging. Ik zal ernaar gevraagd hebben, denk ik. Waarom? Is er iets met de kroon?’