Before he can
ask any further the women arrive who welcome the guest as comprehensive. The
wife is a robust farmer with red shiny apple cheeks. Both daughters her younger
look-alike: firm and big with blushing cheeks. The youngest stays timid impartial,
but the oldest demonstrates her nearing succession: the arrogance of a
matriarch.
Together the
women start cooking while the men stay at the kitchen table, but the atmosphere
is different. Tork has the idea that he better doesn’t ask as long as the
ladies are near and Shaah keeps the conversation superficial: tells encouraging
about the advancing harvest and the festivity when all farmers come to the
estate to celebrate the result. During the harvest party the eldest daughter
marries and follows up her father: a new era for Shaahs’ empire. In future
managed by a woman, what didn’t happen for seven generations. When Tork asks
what the inhabitants prefer Shaah shrugs.
- ‘I don’t
believe that the farmers care. In the past we had good male but also good
female rulers. As long as the harvests are most sufficient no-one will complain.’
It surprises Tork how simple and self-evident these people live and he asks
himself if in reality everything goes as smooth as everyone want to let believe.
The meal is straightforward
and plentiful. Tork enjoys the rural food. Together with the farm dogs Barg is
also fed. He attacks it as if he is starving. During the meal no-one talks. Everyone concentrates on the food, but
after they are all done Shaah asks his guest to follow and shows the way to a
large library. While Tork looks around the landowner fills up a long ceramic
pipe and sits down in a comfortable armchair.
- ‘Do you know anything of these
books?’
Voordat hij verder kan vragen komen de vrouwen
binnen die de gast al even uitgebreid verwelkomen. De echtgenote is een struise
boerin met rood glimmende appelwangen. Beide dochters haar jongere evenbeeld:
stevig en groot met blozende kaken. De jongste blijft timide afzijdig, maar de
oudste demonstreert haar opvolging binnenkort: de hautaine houding van een
matriarch.
Samen beginnen de vrouwen aan de bereiding van het
eten terwijl de mannen aan de keukentafel blijven, maar de sfeer is anders.
Tork heeft het gevoel dat hij beter niets meer vraagt zolang de dames er zijn
en Shaah houdt het gesprek oppervlakkig: vertelt geanimeerd over de naderende
oogst en het feest wanneer alle boeren naar het landgoed komen om het resultaat
te vieren. Tijdens dat oogstfeest huwt de oudste dochter en treedt in het
voetspoor van haar vader: een nieuwe periode voor het rijk van Shaah. In de
toekomst bestuurt door een vrouw, wat zeven generaties lang niet voorkwam.
Wanneer Tork vraagt waaraan de inwoners de voorkeur geven haalt Shaah de
schouders op.
- ‘Ik geloof niet dat het de boeren wat uitmaakt.
Er zijn in het verleden goede heersers maar ook goede heerseressen geweest.
Zolang de oogsten ruim voldoende blijven zal niemand klagen.’ Het verbaast Tork
hoe eenvoudig en vanzelfsprekend de mensen hier leven en vraagt zich af of het
in werkelijkheid ook allemaal zo soepel gaat als iedereen wil laten geloven.
Het maal is simpel en overvloedig. Tork laat zich
de boerenkost goed smaken. Tegelijk met de erfhonden krijgt ook Barg te eten,
die erop aanvalt alsof hij is uitgehongerd. Tijdens het eten wordt niet
gesproken. De bewoners concentreren zich op het voedsel, maar nadat iedereen
klaar is vraagt Shaah zijn gast hem te volgen en gaat voor naar een ruime
bibliotheek. Terwijl Tork rondkijkt stopt de landheer een lange meerschuimen
pijp en laat zich in een diepe fauteuil zakken.
- ‘Kent u iets van deze boeken?’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten