Zo glad de wegen zijn botsen de auto’s
in de vers gevallen sneeuw gooi ik de ballen naar de overkant,
bedek daarmee het ganse land als schaamlap
tegen verdwijnende winters, tegen tropische zomers
komt de lente in opstand en huilt zijn herfst
waarvan de bladeren niet meer willen vallen
op het sneeuwwitte tapijt en het jolijt van joelende kinderen
hinderen het verkeer nog meer, economisch zeer
want het kost miljarden, onze levensstijl aan flarden
schaffen we niet alleen de wintertijd af maar de winter in haar geheel!
Een fascist kwam op de proppen met enkele gevonden poppen
die voor hem moesten werken, ging het alleen om hem
en zijn kapitalistisch denken; riep zichzelf uit tot genie
en al wie tegen hem was tot fantast of leugenaar.
Wat is werd nep. Teveel gaven hem gelijk, zijn mallemolen draaide
terwijl hij kraaide van plezier om de slachtoffers van zijn denken
om alle Henken die braaf met Ingrid waren getrouwd,
nog om hun buren hadden gerouwd tot ook dat niet meer mocht,
zij werden afgevoerd naar Nergens waar ze tot poppen werden vermalen,
kwam hij alles van hun halen, tot zelfs hun rotte tanden,
waren nog te gebruiken voor allerhande zaken,
zoals tot poedertjes vermalen om de domsten te vermaken
tot medicijn, dat zij slikten, braaf en fijn in de wetenschap
dat het voor hun aller heil zou zijn.
Kapitaal is wat Hebzucht wil, voor zichzelf, een beetje voor de ander
om het hem te kunnen verkopen, ermee weg te lopen
met de ander achter zich aan die voor hem door het stof zal gaan,
het voor hem zal delven om die paar centen die hem opnieuw worden afgenomen
zodat Hebzucht groeit en dikker wordt, vol van het eigen gelijk
buit hij de hele wereld uit, tot deze tot op de draad versleten
door het hele heelal wordt vergeten, komt Hebzucht aan zijn eind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten