Zon is ons deel alweer,
schijnt evenzeer voor iedereen,
maar niet gelijk, zoals wel wordt beweerd,
want wie het licht niet in d’ogen kan zien schijnen
raakt verblind en wie pigment ontbeert
verbrand voor het oog van ieders aangezicht,
voelt zich opgelicht door wat de een graag mag
maar de blinde niet te zien vermag.
Het zomert in de lente,
steeds meer, steeds vaker.
Er waren er die het ontkende,
steeds minder, maar er zijn er nog,
winnen er zelfs aandacht mee
als de colporteur die zijn waar aan de domme slijt
is het voor hem slechts kortstondig profijt
tot wat gebeuren moet hem achterhaald
en zijn klandizie tenslotte het gelach betaald.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten