dinsdag 9 april 2019

Epos over de mens CXIII


Overtuigt van het eigen gelijk
scheppen velen hun eigen rijk
dat alleen in hun fantasie bestaat,
maar komen er wel mee  op straat
om die vermeende wijsheid te verkonden
aan wie maar horen wil.
En de menigte zwijgt stil
voor zoveel overtuigingskracht
die in het verleden veelal ellende bracht
omdat gelijk nu eenmaal niet bestaat
is het best als ieder zijns wegen gaat
om onderweg op je bek te kunnen gaan,
vervolgens, verfrist, weer op te staan
zonder een ander te overtuigen,
desnoods met verzonnen feiten op te tuigen,
al is het goed om elkaar te horen
waarbij niemand zich aan de ander hoeft te storen,
juist om zichzelf een mening te vormen
over normen die voor hem van waarde zijn.

Wat is charisma waard
als het louter ellende baart?
Als het wordt aangewend
om de menigte te mennen
en al diegenen die anders denken
achter prikkeldraad te sperren?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten