De wind wakkert de welvaart neer in steeds heftiger vlagen
vagen wij het leven weg met nog meer te vragen
van wat voor het totaal is bedoeld waarop alle leven stoelt
en niet alleen het onze of dat van leidende bonzen
die menen dat al wat is, hen rechtens toekomt,
nemen wij, tot alles verstomd.
De kat zeurt de storm aan stukken
zodat van de hoeveelheid rukken
alleen die ene blijft, maar dapper kijft
dat de wind niet mag gaan liggen
omdat ze vele wiggen drijft
tussen wat wij als mensen willen
met onze onvoorspelbare grillen
zijn wij grilliger dan de wind
en veel minder goed gezind
in onze buien
om iedereen op te ruien
alleen voor eigen gewin
doen wij altijd onze zin
en halen keer op keer complete bossen neer
waar wind de meeste toch laat staan
is zij tenslotte, wel met de natuur begaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten