donderdag 4 april 2019

Epos over de mens CVIII


Verjaardag liep weg, de heuvels in,
waar het zich vierde met vlinders, bloemen en bijen
die in lange rijen aanschoven voor een stuk vlaai of twee
met koffie danwel thee, een borreltje ernaast
dat inderhaast naar het koppie steeg
en huiswaarts een boete kreeg voor verdacht rijgedrag
en alzo betaalde het gelag voor een weggelopen verjaardag
die vandaag de dag toch al niet gevierd zou mogen worden,
gezien de marcherende horden op mars,
keurig in de pas van het dertiger jaren model,
nog wat verdoken, maar pas op je tel,
want tellen kunnen velen al lang niet meer,
net zo min als moedertalen,
of tenminste toch de daarin opgetekende verhalen…
die we zouden moeten vertalen om ze nog te lezen,
waarom het zeer wel valt te vrezen
dat verdwijnt wat eeuwenlang van waarde was.

Het meteorologisch seizoen is onzin natuurlijk,
alsof de natuur zich aantrekt hoe wij indelen;
wat dan ook! Zolang wij ons houden aan wetenschappelijk
doen wij niet anders dan proberen te verklaren
wat mensen miljoenen jaren voor ons deden,
maar dan veel minder natuurlijk!

Menselijk weten is vooral niet weten
en het niet toegeven dat vergissen menselijk is,
dat juist wat wij dreigen te weten
wel eens het omgekeerde kan zijn
van het volkomen missen
van dat wat voor het oprapen ligt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten