Suddenly he is grabbed between two squeezing
fingers that lift him into the bright light again. Something is put over him, a
cover which most looks like a transparent bag that filters the light so he can
see his surroundings without any effort. In the middle of the clean wiped table
he sees freely all sides; the distance to the Gods big enough to observe while
they kneel around the giant tabletop. Their heads at the same height Tork is
capable to distinguish individual expressions, still immensely blown up he has
the idea that it is more equal.
- ‘How did you do it?’ someone bays. Tork looks
non understandable at the sunny bold shaven head. ‘To get
here?’
- ‘With some help of downstairs where they
believe that you have to hear my message.’
- ‘That we know,’ the God responds merry. ‘We
are superfluous again; and those assholes let you pass?’
- ‘How else can I be here?’
The circle of Gods silences curious until Finder
invites him to tell his story.
Tork learned from his experiences on the first
and second and especially Zeus` critics makes the image precise and essential. Prepared
he haws when someone new elbows a way between the bystanders.
-
‘Destroy that worm!’
Scared Tork looks at the robust and beardy figure.
Turmoil
happens. Finder stretches his hand
to protect but Beardy-man is faster. His hand out shoots the spacious down
hanging sleeve and grabs Finders’ wrist. ‘Do you question
my autorithy?’
Plotseling
wordt hij opgediept door twee knellende vingers welke hem opnieuw in het felle
licht tillen. Er wordt iets over hem heen gezet dat nog het meest lijkt op een
doorzichtige frietzak waarvan de ragfijne stof het licht filtert zodat hij
zonder inspanning zijn omgeving ziet. In het midden van de schoongeveegde tafel
kan hij onbelemmerd naar alle kanten kijken. De afstand tot de Goden groot
genoeg om hen waar te nemen terwijl ze rond het reusachtige tafelblad knielen.
Hun hoofden op dezelfde hoogte is Tork in staat individuele trekken te
onderscheiden, nog altijd immens uitvergroot heeft hij toch het gevoel dat het
gelijkwaardiger is.
-
‘Hoe is het gelukt?’ bast iemand. Tork kijkt niet begrijpend naar het zonnig
gladgeschoren hoofd. ‘Om tot hier door te dringen?’
-
‘Met hulp van beneden waar ze geloven dat jullie mijn boodschap moeten horen.’
-
‘Die is bekend,’ reageert de God vrolijk. ‘Wij zijn weer eens overbodig; en die
minkukels lieten jou passeren?’
-
‘Hoe kan ik anders hier zijn?’
De
kring Goden zwijgt nieuwsgierig tot de vinder hem uitnodigt zijn verhaal te vertellen.
Tork
leerde van de ervaringen op het eerste en tweede en vooral Zeus` kritiek maakt
het beeld duidelijk en vastomlijnd. Voorbereid schraapt hij de keel wanneer een
nieuwkomer zich een weg tussen de omstanders baant.
-
‘Vernietig die worm!’
Geschrokken
kijkt Tork naar de robuuste baardige gestalte.
Er
ontstaat beroering. De vinder steekt een hand uit om zijn vondst te beschermen
maar Baardman is sneller. Zijn hand schiet uit de wijd afhangende mouw en
grijpt Vinders pols. ‘Betwist jij mijn gezag?’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten