De wereld van Handel was de meest vreemde die ik te zien kreeg. Het zou mijn expeditie van de hoop worden, volgens Merlijn: een wereld van pais en vree als een imperfect sprookje.
De Handelezen waren klein van stuk, spraken met de dieren, of toch een groot deel ervan en waren technisch gezien wat rommelig op het eerste gezicht. Het ging er nogal middeleeuws aan toe maar op een afgestofte manier. Iedereen deed wat voor zichzelf, niemand had het voor het zeggen wanneer het erop aankwam waardoor er gemeenschappen waren ontstaan van kleine werkplaatsen waar alles werd gemaakt dat de Handelezen nodig hadden om te leven en niet alleen met behulp van hamer en aambeeld.
In technisch opzicht leken ze de mens soms vooruit en vervolgens weer niet. Laten we zeggen dat het zwaartepunt van hun evolutie ergens anders lag. Ze waren niet gegroeid vanuit het willen hebben maar vanuit de afweging of iets hen vooruit kon helpen. Zo hadden ze bijvoorbeeld een heel vernuftig verbindingssysteem dat zijn eigen energie opwekte, de hele wereld omspande en vrij van negatieve invloeden was op het totaal. Het deed nog het meest denken aan buizenpost, de capsules die tussen spiraalsgewijze kabels van punt A naar B flitsten. Het leken wel strengen DNA waarmee deze wereld was behangen en beplakt en die het mogelijk maakte in een zucht een halve wereld verder te reizen zo snel als licht zich kon verplaatsen. Iets wat op internet leek bestond hier dan weer niet, wat ook niet nodig was wanneer je in geen tijd en lijfelijk bij iemand aan de andere kant van de wereld kunt zijn.
Handelezen heetten zo, niet in hun eigen taal, omdat ze in de grond een volk van handelaren waren. Daarop was hun economie gericht en elke activiteit op toegespitst. Wat ze maakten werd verkocht en zelden in de onmiddellijke nabijheid waarom de snelle manier van verplaatsen geen overbodigheid was.
Ze kenden geen oorlogen want strijd was slecht voor de handelsbetrekkingen. Je kon maar beter op goede voet met iedereen staan wat dan ook het geval was, zelfs met veel van de diersoorten die hier leefden en wiens intelligentie soms niet onder deed voor die van de toonaangevende soort. Ze hadden de kans gehad en waren gestimuleerd zich evolutionair te ontplooien juist omdat Handelezen op zoek bleven naar uitbreiding van hun afzetmarkten terwijl er toch nergens sprake was van overconsumptie. Zo zag ik een konijn met een schepje zijn hol graven waarbij ik het gevoel kreeg dat ik droomde.
Was er dan niks negatiefs te melden? Zeker wel! Het was allemaal vreselijk rationeel en bedacht, ontdaan van elk gevoel en gericht op het onderling ruilen van het zelf geproduceerde, al kwam er een vorm van valuta aan te pas die op zichzelf zonder enige waarde was en enkel was bedoeld om uitdrukking te geven aan de waarde van het verkochte dat dan weer kon worden ingeruild bij de aankoop van iets anders. Het leek een mierenkolonie die nijver bezig was met het herschikken van de bestaande orde zodat de uitwisseling van goederen en gedachten gestroomlijnd bleef. Waarom? Dat wist niemand. Het was zo en daarmee uit!
Het was ook niet van belang. Want wie lekker brood bakte verkocht dat desgewenst wereldwijd. De mogelijkheid bestond, dus waarom niet. Al waren de aantallen geproduceerd door een paar handen natuurlijk beperkt waardoor er van werkelijke concurrentie dan ook geen sprake was. Het ging er ook niet om wie het beste was want elk product was van een gedegen kwaliteit en er waren reparateurs voor alles zodat er nauwelijks sprake was van afval en datgene dat er was werd gerecycleerd.
Ook daarvoor was een praktische reden. Afval beschadigde, ontregelde de structuren en dat konden de Handelezen niet hebben. Hun wereld moest schoon en opgeruimd zijn om het rendement niet te schaden.
Dat was het dus; een wereld zonder agressie en maximaal efficiënt, maar ook ontdaan van een ziel. Zo waren zij evolutionair gegroeid. Waar de mensheid zich competitief omhoog had geworsteld hadden de Handelezen dit saamhorig en in harmonie gedaan met dit als resultaat. Was het te verkiezen? Ik wist het niet. De kennismaking was nog te kort om er een oordeel over te vellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten