Het pad, de heuvel omlaag waar auto’s razen, stof slikt: ‘Kankerzooi!’ Letterlijk verdomme! Denk ik aan het nieuws waarin olie in zee stroomde, een complete Golf verwoest omdat stinkend schroot lopen onmogelijk maakt. Buigen belangrijkheden voor de camera, glimlachen geruststellend en liegen dat lopen ook hun hobby is, en dat ze het betreuren.
Er zit een tv-tje in mijn kop terwijl ik daal, dat deze beelden stuurt, ze als een massief kunstwerk ineen doet vloeien om de context te begrijpen.
De wereld gaat aan vlijt ten onder, want dat is waar!
De mierenhoop krioelt, vreet ons allemaal op, tenslotte zichzelf.
Godverdomme! Kijk uit, lul! Reed hij achterwaarts rond de hoek en schampte mijn tenen.
Ik ruk het portier open terwijl ik weet dat het niet mag sleur ik hem aan dikke krullen naar buiten.
- ‘Ik vermoord je idioot!’
Hij gilt. Het kan me niet schelen. Mijn geduld is op met te veel auto’s die een eenzame wandelaar bedreigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten