Mijn laatste standplaats was Spanje. Het hele diepe zuiden: Andaluzie.
Toen ik arriveerde kende het land 3% groei, meer dan Nederland of Belgie, destijds. Waarom het natuurlijk interessant was erheen te verkassen (eerlijk is eerlijk)
Het best betaalde landstheater, ook wel regering genoemd, werd geleid door de Christen-Democraat Aznar die het loodje legde omdat hij de ETA de schuld gaf van de bomaanslagen in Madrid.
Zapatero (vertaald: schoenmaker) nam over, een socialist uit WimKok-hout gesneden met Uylse allures, en slaagde erin het land in 3 jaar tijd naar de verdommenis te helpen.
Te kort door de bocht? Ik betwijfel het, al is hij natuurlijk niet in zijn eentje verantwoordelijk.
Het leek Luilekkerland, en dat op zichzelf is al verdacht. Een gemiddeld loon bedroeg €900, en toch leefde iedereen in welvaart, terwijl je voor een 2-kamer-appartement €800 moest neertellen. Ra, ra?
Zelfs met een verstopte neus kon je de reden ruiken. Stapels zwart geld en weinig belasting. Wie dat betaalde was gek, of goudeerlijk...
Er moest wat aan gedaan worden. De staat had te weinig inkomsten, en zou een crisis nooit kunnen betalen. Maar de socialist ging het halen bij diegenen waarvan socialisten altijd beweren dat ze hen in bescherming nemen: de grootste groep en minst bedeelden. Ergo: wanhoop en armoede.
Spanje is de volgende op de lijst van economisch scheefhangende landen. Ik heb mensen zien creperen, werkelijk dood zien gaan zonder dak boven hun hoofd. Gestorven van honger en dorst. Nergens is het aantal vuilbakgraaiers zo groot. Je vindt ze zelfs in de dorpen en stadjes buiten de toeristische zone.
Vanaf 2008 ging het snel. Het aantal werkelozen steeg tot 5.000.000 op een totale bevolking van 50.000.000. 10% van het totaal, en nog was het niet genoeg.
Zapatero draaide zijn socialistische reet nog wat verder richting Europa. Spanjaarden roken veel. Vorig jaar, het was al bijna kerstmis, werd er een wet doorheen gejast. Per 1 januari alles rookvrij. Hiep, hiep, Europa gelukkig, maar...
Het kwam zo onverwacht. Geen letter in de pers, geen woord op tv, tot het zo ver was, en de klanten tot de onstellende ontdekking kwamen dat sigaretjes alleen nog op straat mochten. Gevolg: nog meer werkelozen, nog meer horeca zaken gesloten...
Ik heb niets tegen niet roken. Het schijnt gezonder te zijn, maar door de keuze van het moment, en de manier waarop, begint het er verdacht veel op te lijken dat politici hun eigen achterban om zeep helpen.
Ik was niet verbaasd toen 10.000den, vooral jongeren, op straat kwamen, die het geleuter niet meer pikken van mensen die beweren het beste met het volk voor te hebben. Het zou in meer landen mogen gebeuren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten