AFVAL
Het is een berg die we samen produceren en verstrooien over het aardoppervlak. Waar de mens gaat blijft afval in zijn kielzog, altijd, overal! We kunnen niet zonder, en doen daar ook nauwelijks moeite voor.
Een willekeurige supermarkt, en kijk hoeveel verpakkingsmateriaal je naar buiten zeult, dat allemaal, eenmalig gebruikt, gedumpt zal worden. Hopelijk gescheiden, met de mogelijkheid tot verwerking, maar hoe vaak niet achteloos in de buitenlucht, als sluikstort om kosten te besparen.
Kosten besparen waarop? Op belastte vuilniszakken en/of het containerpark; luttele euro's die ons steeds duurder te staan komen. Want uiteindelijk is er geen keus: opruimen of laten vervuilen, en opruimen wordt inderdaad belast. Zadel anderen er maar mee op, en jezelf een beetje dat steeds groter wordt, steeds duurder…
“De vervuiler betaalt!” Laat me niet lachen. Want wie vervuilt er in de eerste plaats, behalve wij met ons allen? De verpakkingsindustrie b.v., de inpakkers, uitstoters, gifmengers, enz., enz…, en als die de werkelijke kosten zouden betalen waren ze al lang failliet. Dan lag de economie op haar gat, maar dat mag niet, en dus gaat het zoals met vervoerskosten voor de lange afstand: ze worden kunstmatig gedrukt. En dan krijg je slogans als: “het sociaal stelsel wordt te duur!” Het is maar waar je de prioriteiten legt, en die drukken nu eenmaal zwaar op het behoud van een verloren economisch model, met hoge kosten die omlaag moeten, en dat kost; jawel, veel centjes!
Het kostenplaatje is natuurlijk niet het enige label dat er aan afval en vervuiling hangt. De grotere bedreiging is het dichtslibben van onze leefomgeving; het onleefbaar worden van ons eigen milieu. Konden we het vroeger nog verstoppen onder een belt, tegenwoordig blazen we vuil verbrand en gefilterd de lucht in, maar filteren maakt niet schoon, het verplaatst alleen de plek waar de rommel wordt opgevangen. Uiteindelijk zal wat in die filters zit worden gedumpt, zoals het stof en vuil dat door het filter in een wasmachine wordt verzameld, bij het vuilnis belandt, of schoongespoeld onder de kraan waarna het in de riolering verdwijnt.
De kringloop van vuil wordt steeds groter en lastiger te beheersen, en de vooruitzichten zijn niet hoopvol met een groeiende wereldbevolking die allemaal willen “welvaarten”.
Er zijn wel dingen tegen te doen, zoals stoppen met verpakken wat niet per se verpakt hoeft te worden, en dat is bijna alles dat niet vloeibaar is, of uit hele kleine deeltjes bestaat. Statiegeld is ook een uitkomst om producenten te dwingen hun emballage te recycleren, of massaal weigeren nog langer fossiele grondstoffen te gebruiken, zou de vervuiling met onmiddellijke ingang fors omlaag halen. Maar ja, die verduivelde economie, werkgelegenheid, groei…
Alles is gekoppeld. Zonder het een vervalt ook het ander. Want vliegtuigen b.v. die onvervuild vliegen zijn nog niet voor morgen, en zonder vliegtuigen geen luchthavens, luchtvaartbedrijven, vliegtuigbouwers, toeleveranciers, reisbureau’s, touroperators, boeking agentschappen…, een verlies van miljoenen banen wereldwijd, en dat is nog maar de impact van een van onze niet zo hoogstnoodzakelijke speeltjes.
De mens vervuilt en daar is niks tegen te doen, maar kunnen we er dan verdomme niet voor zorgen dat tenminste op persoonlijke schaal de hoeveelheid troep naar omlaag gaat!? Het lost niks op, maar misschien kopen we daarmee net genoeg uitstel om alternatieven te bedenken voor de rotzooi die ons nu geleidelijk aan de nek omdraait…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten