Sinds de derderangs acteur het met de ijzeren tang deed,
de hele wereld leerde privatiseren, raakte de democratie almaar stukker.
Yuppies gaven de gemankeerde rukker,
samen met zijn gesteven maîtresse, groot gelijk,
omdat zij zich konden individualiseren,
al wie niet rap slaagde, koeioneren,
zodat zij konden hedgen en fondsen
tot armoe uit vele oren gonsde
en weinigen nog langer geloofden
in politiek die weliswaar beloofde,
maar onmachtig de beloften in te lossen,
leek het al gauw een spelletje tossen
met populisme als nationale inzet,
gaan veel kiezers van retteketet,
marcheren achter het bazuingeschal,
geloven het Arische gelal van blond gespoten gekken
die zich willen verschuilen achter hoge muren en opgetrokken hekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten