D’n vreemde koning ging met een ander te bed
en wie had dat gedacht; zijn piemel schoot een zaadje
rap naar het eitje toe dat de thee al had gezet,
hem hartelijk welkom heette bij hun praatje
waarna ze samen dansten op maat van ’s Konings ritme,
zijn scepter waarmee hij ook tussen Lakens veroverde
schonk hem een klein meisje, zomaar voor niets,
maar hij hoefde het niet, had genoeg aan beide jongens
die hem al genoeg kopzorgen baarden.
Het meisje werd groot, verlangde haar pappie
die haar niet wilde kennen, begon ze ‘m te jennen
tot hij wel moest, wat had Koning spijt van zijn zaadje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten