zaterdag 1 juni 2019

Epos over de mens CLXVII


Zij zat daar maar om mij te laten kijken
naar hoe zij dacht over het verhaal
dat helemaal niet het hare was
maar van ons allemaal.
Het verhaal met twee benen, billen, borsten
dat ons was ontvloden
nadat het was ontsproten
aan gene wufte fantasie
die met de bijtjes zoemde
het verhaal ontbloemde
tot rijen rozenblaadjes
en hagen vol prikkeldraad

Zij lag daar maar naar mij te kijken
en dacht na over de moraal
die anders is voor hele rijken
dan de rest van ons allemaal
Haar ogen groot en wuft
de mond zedig gesloten
als de trekking uit een vat vol loten.
Kreeg ik gvd toch nog op mijn  kloten
dacht zij dat hun moraal ook de onze was
moest ik uit de pas van haar
en werd alsnog geschoten

Geen opmerkingen:

Een reactie posten