De zuiger stofte
bofte ik dat ik het niet moest ruimen
het was werkelijk niet te pruimen
blafte hoestte proestte
en ook nog verkouden
daarbij nog altijd niet de oude
of beter de jonge
die nooit weerom
kom, wat maakt het uit
zo gaat het toch
lange reis, stille tocht
zolang de wind
maar onder mijn rokje tocht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten