dinsdag 24 september 2019

Epos over de mens CCCLXXXVIII



Het windmolenpark waait gewoon weg
Daken met zonnepanelen vliegen rond ons oren
en het water raakt op om te splijten
In de kern van de zaak ontploffen de turbines
en al het fossiele verzakt
omdat die stomme aarde blijft beven
Hoe moet ik me nu scheren?
Er komt niks meer uit het stopcontact.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten