donderdag 5 september 2019

Epos over de mens CCCLXIII



Er was eens een groen eiland
dat niet gekocht wilde worden
maar toch te koop stond
voor wie hebberig genoeg dacht te zijn
want daar zat het venijn
Plots een zee vol drakars
gehelmde horens achter schilden
die ook wel een landje wilden
een appel veroverde op de nieuw Amsterdam
waar ze een peertje schilde in een hoge toren
met een slappe lul op leeftijd
de kin vooruit
de blonde pruik schots op een hoorn
scheef onderuit
Lul gillend naar zijn vriendje sprong
dat zich verhing in’t gevang
in de hoop nog wat maagden te kapen
na zijn gehang

Geen opmerkingen:

Een reactie posten