Gelijkwaardig

Nu Fia had ontdekt vrijden we veel dat weekend maar ze wilde ook weten, ze zocht rationeel. “Is het omdat je zo diep in me komt?” 

“Diepe penetratie wekt, je kunt er niet omheen, maar als we niet zo voor elkaar voelden zou het niet werken. Dan blijft het een seksuele daad. Je stelt je gemakkelijker open omdat ik je dwing. Inmiddels hoeft dat niet meer. Je doet het zelf.” 

“Omdat ik het fijn vind.” 

“Mmhm. We hebben een lichaam om lekkerheid te kunnen ervaren maar het is vooral om elkaars geest te bereiken. Daar zetelt geluk. Niet in je kut of mijn piemel. Iedereen kan het als ze voor elkaar open staan.” 

“Letterlijk”, giechelde ze. 

“Jij bent gebouwd om je te kunnen openstellen, ik om je over te nemen. Dat is vereniging.”

“Homofiele paren kunnen het niet.” 

“Jawel. Anders. Een van beiden is meer dominant dan de ander. Hij of zij neemt over, de ander geeft. Dat is noodzakelijk bij vereniging. Gelijkwaardig ja, gelijk nee.” 

“Jij bent meer.” 

“Niet meer. Dan zouden we niet gelijkwaardig zijn. Mijn rol is anders. Twee keer hetzelfde werkt niet, bestaat ook niet. Er zijn geen twee mensen absoluut gelijk. Je hoeft het ook niet af te spreken. Je weet onbewust wie van beiden dominant is. Het verschil hoeft ook niet nadrukkelijk te zijn maar verschil is er altijd.” 

“Ben ik erg onderdanig?” 

“Je bent sub, ook geworden als overlevingsstrategie maar het is geen zwakte. Integendeel. Meestal is de sub sterker dan de dominant.” 

“Wat bedoel je daarmee?” 

“Jij kunt je onderwerpen, je volkomen en veilig uitleveren. Een dominant niet. Alles komt in opstand als ik het probeer. Dat heeft niet te maken met hoe zelfstandig iemand is. De sub kan zich vaak beter alleen redden dan de dominant die vaak zonder sub niet kan bestaan. Een goed voorbeeld is de man waarvan de vrouw komt te overlijden of die hem verlaat. Hij raakt volkomen de weg kwijt, voelt zich eenzaam, weet zich geen raad, terwijl bij het omgekeerde de vrouw haar leven oppakt en opnieuw zin geeft. Dat is kracht, ook al is zij in veel gevallen onderdanig en hij dominant. Daarom noemen we vrouwen het sterke geslacht terwijl je juist daar de meeste subs vindt.” 

“Hoe komt dat?” 

“Enerzijds omdat vrouwen en mannen zo zijn gebouwd, maar ook omdat het in de loop van eeuwen is gegroeid. Vrouwen hebben, net als jij, geleerd dat het beter is zich over te leveren dan zich verzetten. Daaruit halen ze de meeste winst, wat niet betekent dat elke vrouw sub is en elke man dominant. Het is een geaardheid en sterk cultureel bepaald. Dat geeft niet zolang je elkaar respecteert, als gelijkwaardig ziet. We vullen mekaar aan. Daarop zijn relaties gebaseerd. Het heeft geen zin naar jezelf te zoeken. Die heb je al. Je wilt het complementaire, dat wat bij jezelf ontbreekt. Dan kun je samen een eenheid vormen en als je die bereikt, dat noemen we geluk.” 

“Het hoeft niet te blijven duren.” 

“Dat geldt voor alles.” 

“Het kan stuk gaan tussen ons.” 

“Zeker. Dat hebben we zelf in de hand, onvoorziene omstandigheden buiten beschouwing. Niet alleen respect en gelijkwaardigheid, je moet ook blijven investeren, je belangstelling in de ander niet verliezen.” 

“Hoe doe je dat?” 

“Door te alle tijden eerlijk te zijn. Je bent niet alleen positief, ik evenmin. Je moet ook de mindere kanten leren kennen en begrijpen dat het deel van je is. Dat jij zonder die kanten niet bent wie je bent. Je vormt een eenheid met zowel positieve als negatieve elementen. Daarvoor moet de ander openstaan zoals diegene zijn eigen negatieve aspecten accepteert.” 

“Die probeer je toch te veranderen.” 

“Proberen is goed, maar het zal nooit helemaal lukken. Perfectie bestaat niet maar het interessante aan de ander is juist zijn of haar imperfectie. Als je dat begrijpt en daarin eerlijk bent komen we een heel eind.” 

“Denk je? Zouden we het een heel leven kunnen volhouden?” 

“Volhouden niet. Dat betekent dat je er moeite voor moet doen. Het moet vanzelf gaan. Dat is respect. De ander respecteren zoals jezelf met de wetenschap dat niet alles rozengeur is.” 

“Moeilijk.” 

“Vind je? Gewoon eerlijk zijn. Zeggen wat je op je hart hebt, wat je wel en niet wilt. Je eigen ruimte opeisen en tegelijk de mijne respecteren. Voor mij geldt hetzelfde. Dat is gelijkwaardig.”